Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 29 maja 2018 r., sygn. II SA/Wa 1361/17

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu [...] maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. J. na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia (...) maja 2017 r. nr (...) w przedmiocie propozycji określającej warunki zatrudnienia p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...] pismem z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948 ze zm. - dalej także "PwKAS"), przedstawił S. J. (dalej jako także "skarżący") propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w [...].

S. J. do dnia sporządzenia odpowiedzi na skargę, tj. do dnia [...] września 2017 r. nie złożył oświadczenia o przyjęciu lub o odmowie przyjęcia propozycji. W związku z powyższym, na podstawie art. 170 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 PwKAS stosunek służby wygasł.

Ponadto pismem z dnia [...] maja 2017 r. skarżący złożył wezwanie do złożenia propozycji służby, a pismem z dnia [...] maja 2017 r. odwołanie od otrzymanej propozycji zawierającej decyzję o zwolnieniu ze służby.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2017 r. S. J. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na pismo Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w sprawie złożonej propozycji warunków zatrudnienia, wnosząc o uznanie propozycji za inną czynność lub akt z art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - dalej "P.p.s.a"). Zaskarżonej propozycji pracy zarzucił nieważność i bezprawność z uwagi na brak podstaw prawnych do złożenia propozycji pracy w świetle przepisy ustawy przepisy wprowadzające Krajową Administrację Skarbową z dnia 16 listopada 2016 r., tj. naruszenie art. 165 ust. 3 i 7 oraz art. 170 ustawy oraz naruszenie art. 179 i 180 ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 16 listopada 2016 r. poprzez faktyczne zwolnienie skarżącego ze służby pomimo braku zaistnienia wskazanych tam przesłanek. Nadto zarzucił niekonstytucyjność zaskarżonego aktu/czynności poprzez niezgodność z art. 2, 7, 32 ust. 1 oraz art. 60 Konstytucji i wniósł o uwzględnienie tej okoliczności przez Sąd na zasadzie tzw. rozproszonej kontroli konstytucyjności przepisów prawa.