Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 maja 2018 r., sygn. II SA/Sz 267/18

Drogi publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 maja 2018 r. sprawy ze skargi B. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia uprawnień do kierowania pojazdami I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty M. z dnia [...] r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącego B. J. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Starosta [...] decyzją z dnia [...] r. nr [...] cofnął B. J. uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi kategorii A, B, B+E, C, C + E, D, D+E.

W uzasadnieniu organ wskazał, że w przeprowadzonym w Wojewódzkim Ośrodku Medycyny Pracy w S. w dniu [...] r. przez J. L.-J. badaniu psychologicznym stwierdzono u B. J. istnienie przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami wszystkich kategorii. Opierając się na wymienionym orzeczeniu psychologicznym oraz na treści art. 103 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami organ stwierdził, że zaistniały przesłanki do podjęcia decyzji o cofnięciu przedmiotowych uprawnień.

B. J. złożył odwołanie od powyższej decyzji wskazując na naruszenie art. 7 k.p.a., art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 80 k.p.a. i wniósł o uchylenie decyzji w całości, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. W uzasadnieniu wspomnianego odwołania podniósł, że przedłożył organowi orzeczenie psychologiczne nr [...] sporządzone w dniu [...] r. przez inną psycholog - J. G., w którym stwierdziła ona brak istnienia jakichkolwiek przeciwwskazań do wykonywania przez niego pracy na stanowisku kierowcy. Podkreślił, że drugie badanie odbyło się w odstępstwie zaledwie kilku dni od pierwszego i prowadziło do zupełnie innych wyników. Uznał, że wobec istnienia rozbieżności zasadne było zweryfikowanie z urzędu pierwszego z orzeczeń bądź powstrzymanie się od wydania decyzji o cofnięciu uprawnień, co realizowałoby postulat uwzględnienia słusznego interesu strony. Wskazał też, że wydanie decyzji powinno być poprzedzone dokładnym i wnikliwym zbadaniem sprawy i poparte jednoznacznymi w swej treści dowodami.