Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 23 maja 2018 r., sygn. II SA/Po 1229/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Asesor WSA Jan Szuma (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 maja 2018 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] października 2017 r., [...] Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (zwany dalej "Szefem Urzędu"), po rozpoznaniu wniosku K. B. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z [...] września 2017 r., [...] o odmowie zmiany ostatecznej decyzji z [...] 2015 r., [...]

Wymienione decyzje wydano w następujących okolicznościach.

Decyzją z [...] 2015 r. Szef Urzędu, działając na podstawie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy z 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. poz. 693; obecnie tekst jednolity tego aktu prawnego opublikowano Dz. U. z 2018 r., poz. 690, uw. Sądu, dalej "u.d.o."), przyznał K. B. status działacza opozycji antykomunistycznej. Zainteresowany nie wniósł od tej decyzji wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy (k. 12 akt administracyjnych organu pierwszej instancji).

Wnioskiem z 25 maja 2017 r. K. B. wystąpił do Szefa Urzędu o zmianę decyzji z [...] 2015 r. w trybie art. 155 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm., dalej "K.p.a."). Wyjaśnił, że z niezrozumiałych dla niego powodów Szef Urzędu wydał decyzję o potwierdzeniu statusu jego osoby jako działacza opozycji antykomunistycznej, mimo że dysponował dokumentami potwierdzającymi, że był również osobą represjonowaną z powodów politycznych. K. B. wyjaśnił, że pozostawał w przekonaniu, iż organ może nadać tylko jeden z dwóch statusów, tymczasem praktyka rozpoznawania późniejszych wniosków ukazuje, że wydawane są decyzje potwierdzające jednocześnie oba statusy określone w u.d.o. (k. 33 akt administracyjnych organu pierwszej instancji).