Wyrok WSA w Łodzi z dnia 11 kwietnia 2018 r., sygn. II SA/Łd 214/18

Pomoc społeczna

Dnia 11 kwietnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska (spr.) Sędzia WSA Magdalena Sieniuć Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2018 roku sprawy ze skargi Ż. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1257), powoływanej dalej jako "k.p.a." oraz art. 3 ust. 4, art. 7 pkt 4, art. 8 ust. 1 i ust. 3, art. 11 ust. 2, art. 38 ust. 1 i 2, art. 107 ust. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1769 ze zm.), zwanej dalej: "u.p.s.", utrzymało w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. z dnia [...], znak: [...], odmawiającą przyznania Ż. K. zasiłku okresowego.

Kolegium wyjaśniło, że w odwołaniu od ww. decyzji organu I instancji Ż. K. zarzuciła błędne ustalenia faktyczne w postaci przyjęcia, iż prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z rodziną oraz brak ustaleń, że dochód osiągany przez skarżącą przekracza kryterium ustawowe. W uzasadnieniu odwołania strona podniosła, iż w zaskarżonej decyzji organ stwierdził, że prowadzi ona wspólne gospodarstwo domowe z matką K. K. i synem O. H. Powyższe rozważania poczyniono pomimo oświadczeń skarżącej, że gospodaruje samodzielnie. Autorka odwołania wskazała ponadto, że po zakończeniu studiów utraciła dochody w postaci stypendium socjalnego oraz alimentów, co było powodem narastającego konfliktu z matką. Ze swoim dzieckiem ma ograniczony kontakt. Jej matka K. K., jako rodzina zastępcza dla jej syna, wykonuje wszystkie podstawowe czynności związane z wychowaniem dziecka. W dalszej części odwołania Ż. K. podała, że utrzymuje się samodzielnie z pomocy brata, gospodaruje pieniędzmi, robi zakupy, przygotowuje posiłki, dba o czystość. Nie korzysta z pomocy pozostałych członków rodziny, którzy gospodarują oddzielnie. Zaznaczyła również, iż zobowiązana jest do świadczeń alimentacyjnych wobec syna w kwocie 50,00 zł miesięcznie. W odwołaniu skarżąca powołała się także na wyroki sądów administracyjnych, odnoszące się do kwestii wspólnego gospodarowania członków rodziny i zarzuciła organowi pomocowemu poprzestanie jedynie na ustaleniu, że skarżąca korzysta z tych samym pomieszczeń co rodzina, nie biorąc pod uwagę, że skarżąca nie bierze udziału i nie współpracuje w codziennym załatwianiu spraw związanych z prowadzeniem domu. Przez wspólne prowadzenie gospodarstwa domowego, jak dalej argumentowała skarżąca, rozumie się nie tylko wspólne zamieszkiwanie określonych osób, ale związane z tym wspólne zaspokajanie potrzeb życiowych, w tym wzajemną ścisłą współpracę w załatwianiu codziennych spraw związanych z prowadzeniem domu i pozostawanie w związku z tym na całkowitym lub częściowym utrzymaniu osoby, z którą się gospodarstwo domowe prowadzi, a wszystko to dodatkowo uzupełnione powinno być cechami stałości, które tego typu sytuację charakteryzują. Ograniczając się do powyższych ustaleń GOPS w Z. nie wskazał, czy dochód osiągany przez wnioskodawczynię przekracza ustawowy próg, co jest również naruszeniem zasady dostatecznego wyjaśnienia sprawy.