Orzeczenie
Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 kwietnia 2018 r., sygn. III SA/Gd 76/18
Inspekcja sanitarna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia WSA Paweł Mierzejewski Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 6 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w R. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 18 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie wszczęcia postępowania w sprawie kontroli stanu sanitarno-higienicznego lokalu mieszkalnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia 14 listopada 2017 r. nr [...]; 2. zasądza od Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej "[...]" w R. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Uzasadnienie
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 18 grudnia 2017 r. nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał w mocy postanowienie Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w W. nr [...] z dnia 14 listopada 2017 r. odmawiające na podstawie art. 61a § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. 2017, poz. 1257 ze zm., dalej jako "k.p.a.") wszczęcia postępowania w przedmiocie kontroli stanu sanitarno-higienicznego lokalu mieszkalnego nr 3 położonego w budynku mieszkalnym przy ul. [...] 1 w R.
W uzasadnieniu wskazano, że z wnioskiem o wszczęcie kontroli stanu sanitarno-higienicznego ww. lokalu, wystąpiła Spółdzielnia Mieszkaniowa "A." w R.. Wniosek ten jednak, ani też wniesione następnie zażalenie Spółdzielni nie mogły zostać uwzględnione, zważywszy na wystąpienie w sprawie uzasadnionych powodów do odmowy wszczęcia postępowania, o których mowa w art. 61a § 1 k.p.a. Do kompetencji Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie należy bowiem sprawdzenie stanu sanitarnego nieruchomości, w tym lokali mieszkalnych na skutek niewłaściwego ich eksploatowania przez użytkowników tych lokali np. w związku z gromadzeniem odpadów. Powołano się przy tym na przepis art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz.U. z 2016r., poz. 290). Stwierdzono również, że w takiej sytuacji organ nie ma ani prawa wstępu do lokalu, ani też podstaw do wydania jakiejkolwiek decyzji administracyjnej. W tym zakresie organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 26 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej z dnia 14 marca 1985 r. (Dz.U. 2017, poz. 1261) inspektor sanitarny ma prawo wstępu do mieszkań w razie podejrzenia lub stwierdzenia choroby zakaźnej, zagrożenia zdrowia czynnikami środowiskowymi, a także jeżeli w mieszkaniu jest lub ma być prowadzona działalność produkcyjna lub usługowa. Do urzędu nie wpłynęło zaś żadne zgłoszenie, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. 2016 r., poz. 1866 ze zm.) dotyczące zachorowań wśród mieszkańców ww. budynku przy ul. [...] 1 w R. Do zadań inspekcji sanitarnej należy bowiem nadzór nad obiektami użyteczności publicznej, a nie nad utrzymywaniem porządku przez właścicieli prywatnych mieszkań. Niewątpliwie właściciel lub najemca lokalu jest obowiązany utrzymywać lokal we właściwym stanie technicznym i higieniczno-sanitarnym oraz przestrzegać porządku domowego. Jeżeli zaś lokator wykracza w sposób rażący lub uporczywy przeciwko porządkowi domowemu, czyniąc uciążliwym korzystanie z innych lokali w budynku, inny lokator lub właściciel innego lokalu w tym budynku może wytoczyć powództwo o rozwiązanie przez sąd stosunku prawnego uprawniającego do używania lokalu i nakazanie jego opróżnienia.