Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 marca 2018 r., sygn. IV SA/Wr 70/18

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska Sędziowie Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Protokolant st. asystent sędziego Anna Rudzińska po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale IV w dniu 21 marca 2018 r. sprawy ze skargi M. G. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...] grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia orzeczenia dyscyplinarnego i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania uchyla zaskarżone orzeczenie.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z [...] XII 2017 r., nr 34, Komendant Wojewódzki Policji we W. (dalej "organ"), po rozpatrzeniu odwołania obwinionego M. G. (dalej "skarżący"), uchylił w całości orzeczenie Komendanta Miejskiego Policji we W. z [...] X 2017r., nr [...], w sprawie wymierzenia kary dyscyplinarnej i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez przełożonego dyscyplinarnego.

W motywach orzeczenia organ wyjaśnił, że orzeczeniem Komendanta Miejskiego Policji we W. z [...] X 2017r., nr [...], uznano skarżącego za winnego popełnienia przewinienia dyscyplinarnego polegającego na tym, że: "w dniu 23 czerwca 2017 roku w trakcie wykonywania czynności służbowych na stanowisku dyżurnego Zespołu Dyżurnych Wydziału Prewencji Komisariatu Policji W. Stare Miasto, odłączył latarkę z roweru stanowiącego depozyt po czym dokonał jej nieprawidłowego zabezpieczenia poprzez umieszczenie jej w szafce ubraniowej, jednocześnie nie dokonał wpisu przyjętego mienia do Księgi Dowodów Rzeczowych/Przedmiotów czym dopuścił się naruszenia dyscypliny służbowej określonej w dyspozycji art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w zw. z pkt 2 załącznika nr 4 do Decyzji nr [...] Komendanta Miejskiego Policji we W. z dnia [...] stycznia 2010 r. i § 3 ust. 2 pkt 8 załącznika nr 2 do Zarządzenia nr 1173 Komendanta Głównego Policji z dnia 10 listopada 2014 r. "w sprawie organizacji służby dyżurnej w jednostkach organizacyjnych Policji" i wymierzono karę nagany. W odwołaniu zaś skarżący zarzucił błędy w ustaleniach faktycznych polegające na nieprawidłowej, stronniczej ocenie dowodów. W ocenie organu odwołanie zasługiwało na uwzględnienie z powodu błędnego podania daty w opisie czynu zarzucanego skarżącemu. Ustalenia faktyczne jednoznacznie bowiem wskazują, że czyn miał miejsce w dniu "23 maja 2017 r.", a nie - jak podano w orzeczeniu przełożonego dyscyplinarnego - w dniu "23 czerwca 2017 r." Okoliczność ta - zdaniem organu - powoduje konieczność ponownego przeanalizowania sprawy. Należy wydać postanowienie o zmianie zarzutu w zakresie daty popełnienia przewinienia dyscyplinarnego. W toku ponownego przesłuchania rzecznik dyscyplinarny winien dążyć do ustalenia jakimi przesłankami kierował się skarżący, uznając że zabranie części wyposażenia roweru będzie właściwym zabezpieczeniem depozytu. W ocenie organu, przeprowadzenie dodatkowych czynności pozwoli na dokonanie obiektywnych ustaleń w zakresie wszystkich okoliczności faktycznych, w jakich działał obwiniony i może być podstawą do wydania merytorycznej decyzji kończącej postępowanie dyscyplinarne.