Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 marca 2018 r., sygn. III SA/Wa 1101/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Artur Kot, Sędziowie sędzia WSA Matylda Arnold-Rogiewicz (sprawozdawca), sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant starszy referent Magdalena Walkowiak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2018 r. sprawy ze skargi A. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wymiaru podatku od nieruchomości na 2016 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lipca 2016 r. Prezydent [...] (dalej też "organ pierwszej instancji") ustalił w stosunku do A. L. (dalej też "Skarżący", "Strona" albo "Podatnik") zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości na 2016 rok w kwocie 193 zł, należne za przedmioty opodatkowania położone w W. przy ul. J. Do opodatkowania przyjęto budynki mieszkalne o pow. 51,20 m2, budynki pozostałe (udział w garażu wielostanowiskowym) o pow. 17,13 m2 oraz grunty pozostałe o pow. 34.65 m2, 11,59 m2 i 4,57 m2.

Skarżący złożył odwołanie od powyższej decyzji, zaskarżając ją w części dotyczącej ustalenia wysokości podatku od miejsca parkingowego w garażu wielostanowiskowym. Skarżący zakwestionował ustalenia wysokości podatku na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków oraz stawkę opodatkowania. W ocenie Strony organ pierwszej instancji powinien uwzględnić dane zawarte w złożonej przez Stronę informacji na druku IN-15, w akcie notarialnym oraz informacji od zarządcy nieruchomości I. M. z dnia 15 lipca 2016 r. Ponadto Strona podniosła, że w niektórych miejscach lokalu garażowego (lustro) wysokość garażu wynosi 2,06 m, a zatem powierzchnia miejsca postojowego powinna być zaliczona w 50%. Skarżący podniósł, iż lokal garażowy znajduje się na poziomie -1 budynku mieszkalnego, w związku z tym powinien być opodatkowany stawką od budynków mieszkalnych, a nie stawką od budynków pozostałych.