Orzeczenie
Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 14 marca 2018 r., sygn. II SAB/Po 193/17
Pracownicy urzędów państwowych; Służba celna; Odrzucenie skargi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 lutego 2018 r. sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie złożenia propozycji pełnienia służby; postanawia odrzucić skargę
Uzasadnienie
Pismem z 16 października 2017 r. M. K. (dalej jako: Skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej jako: DIAS) polegającą na braku złożenia propozycji służby w Służbie Celno-Skarbowej w Krajowej Administracji Skarbowej (w skrócie "KAS"). Skarżący wywiódł, że w tym zakresie organ miał ustawowy obowiązek, wynikającego z art. 165 ust. 7 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 16 listopada 2016 r. (Dz.U. poz. 1948, dalej: "przepisy wprowadzające ustawę KAS"). Skarżący wniósł o stwierdzenie istnienia bezczynności Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w związku z faktem braku przedstawienia propozycji służby i zobowiązanie tego organu do zaprzestania bezczynności poprzez złożenie mu propozycji pełnienia służby w Służbie Celno - Skarbowej, uwzględniającej posiadane przez niego kwalifikacje, przebieg służby oraz dotychczasowe miejsce zamieszkania.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że DIAS miał do dnia 31 maja 2017 r. prawny obowiązek wręczenia propozycji służby na podstawie art. 165 ust. 7 przepisów wprowadzających ustawę o KAS. Nie dokonując tego naruszył nie tylko wskazaną regulację, ale także:
- art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz.U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm.),
- rekomendację nr R (80) 2 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 11 marca 1980 r. dotyczącą wykonywania dyskrecjonalnych kompetencji administracji, wskazującej na konieczność poddania bezczynności organu stosownej kontroli,