Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 marca 2018 r., sygn. III SA/Kr 1508/17

Inspekcja sanitarna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak Sędziowie WSA Kazimierz Bandarzewski WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2018 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej J. M. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 9 października 2017 r. nr [...] w przedmiocie zaprzestania prowadzenia działalności w lokalu skargę oddala

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Sanitarny decyzją z dnia 9 października 2017 r. znak [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm., zwanej dalej "k.p.a."), art. 27c ust. 1, 3 i 6 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity: Dz.U. z 2015 r., poz. 1412) oraz art. 44b i art. 44c ust. 3 pkt. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 224; zwanej dalej "u.o.p.n.") po rozpatrzeniu odwołania skarżącego B. J. P. od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2017 r., znak: [...], nakazującej zaprzestanie prowadzenia działalności w obiekcie "G", ul. N, Z, na okres trzech miesięcy licząc od dnia przeprowadzenia kontroli, tj. od [...] 2017 r. do dnia 19 października 2017 r., z rygorem natychmiastowej wykonalności, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym: W przedmiotowej sprawie odwołanie od decyzji organu I Instancji z dnia [...] 2017 r., znak: [...], wniósł skarżący, zarzucając zaskarżonej decyzji:

1. Naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest przepisu:

a) art. 107 § 3, art. 7, art. 8, art. 11, art. 77 oraz art. 80 k.p.a. polegające na:

- dowolnym i niepopartym jakimkolwiek dowodem ustaleniu, że skarżący udostępniał osobom trzecim, odpłatnie lub nieodpłatnie środki zastępcze lub nowe substancje psychoaktywne;