Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. III SA/Wa 3488/16

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Sędziowie sędzia Katarzyna Owsiak (sprawozdawca), sędzia WSA Tomasz Sałek, Protokolant referent stażysta Grażyna Dmitruk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31stycznia 2018 r. sprawy ze skargi B. B.V. z siedzibą w Holandii na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów i usług za sierpień 2012 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz B. B.V. z siedzibą w Holandii kwotę 78375 zł (słownie: siedemdziesiąt osiem tysięcy trzysta siedemdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej w [...] (dalej: DIS/organ odwoławczy) z dnia [...] września 2016 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. (dalej: DUKS/organ pierwszej instancji) z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] określającą dla B. B.V. z siedzibą w Holandii (dalej: Strona/Skarżąca/Spółka) kwotę zwrotu różnicy podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za sierpień 2012 r.

1.2. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego DUKS decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. określił Skarżącej kwotę zwrotu różnicy VAT za sierpień 2012 r. w wysokości 28.778.385,00 zł.

Z uzasadnienia decyzji wynika, że Spółka została zarejestrowana w holenderskim Rejestrze Handlowym Izby Handlowej. Założycielem Spółki i jedynym udziałowcem jest B.H. B.V. zarejestrowany w rejestrze spółek handlowych. W 2012 r. Spółka nie posiadała siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, zaś przedmiotem jej działalności była sprzedaż hurtowa przemysłowych wyrobów chemicznych.

Jak wskazał organ pierwszej instancji, Spółka dokonywała zakupów w kraju tylko od jednego dostawcy, którym była B. sp. z o. o. z siedzibą w P. (zwana dalej: B.). Towary zakupione w B. byty sprzedawane przez Stronę m. in. w ramach transakcji, które Skarżąca rozpoznała i wykazała jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów (WDT). Faktury dokumentujące zakup towarów opodatkowanych stawką VAT 23% wystawione przez B. oraz wynikające z nich kwoty podatku naliczonego zostały wykazane w ewidencji zakupu nazwanej przez Stronę "Zakupy lokalne 23 %".