Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 lutego 2018 r., sygn. II SA/Wa 1139/17

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Andrzej Góraj, Adam Lipiński (spr.), , Protokolant starszy specjalista Bogumiła Kobierska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] czerwca 2017 r. utrzymał w mocy swoja poprzedzająca decyzję z dnia [...] maja 2017 r. o odmowie przyznania M. B. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku.

W decyzji organ wskazał na przepisy art. 138 § 1 pkt 1 Kpa oraz art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887, ze zm.).

Przyczynę wydania odmownych rozstrzygnięć, organ uzasadniał brakiem istnienia przesłanki szczególnych okoliczności, na skutek których zainteresowany nie nabył uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym oraz brakiem wykazania przez zainteresowanego, aby niespełnienie warunków do świadczenia w trybie zwykłym spowodowane było okolicznościami, na które nie miał wpływu.

Z dokumentacji zawartej w aktach sprawy wynika, że pierwsze zatrudnienie objęte ubezpieczeniem społecznym M. B. podjął w dniu [...] kwietnia1991 r. mając wówczas 45 lat. Na przestrzeni 71 lat życia, na podstawie przedłożonych dowodów, organ rentowy przyjął za udowodnione tylko 13 lat, 1 miesiąc i 1 5 dni łącznych okresów ubezpieczenia. Natomiast w ocenianym do uprawnień 10-leciu przed dniem powstania niezdolności do pracy, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano jedynie 2 lata, 6 miesięcy i 18 dni okresów składkowych.