Orzeczenie
Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 14 lutego 2018 r., sygn. IV SAB/Po 96/17
Odrzucenie skargi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędzia WSA Maciej Busz Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2018 r. sprawy ze skargi K. P. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w P. w przedmiocie braku złożenia propozycji służby postanawia odrzucić skargę
Uzasadnienie
Przedmiotem skargi K. P. (dalej jako: Skarżący) jest bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu (dalej określanego jako: "DIAS") wyrażająca się w braku złożenia Skarżacemu propozycji służby w Służbie Celno - Skarbowej w Krajowej Administracji Skarbowej pomimo istnienia ku temu ustawowego obowiązku wynikającego z art. 165 ust. 7 ustawy przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej z dnia 16 listopada 2016 r. (Dz.U. poz. 1948, dalej: "przepisy wprowadzające ustawę KAS").
Skarżący wniósł o stwierdzenie istnienia bezczynności DIAS w związku z faktem braku przedstawienia propozycji służby i zobowiązanie tego organu do zaprzestania bezczynności oraz niezwłocznego uzupełnienia przedstawionej mu propozycji pracy o informacje określające warunki pełnienia służby w Służbie Celno - Skarbowej, uwzględniającej posiadane przez niego kwalifikacje, przebieg służby oraz dotychczasowe miejsce zamieszkania.
W uzasadnieniu skargi wskazano, że DIAS miał do dnia 31 maja 2017 r. prawny obowiązek wręczenia propozycji służby na podstawie art. 165 ust. 7 przepisów wprowadzających ustawę o KAS. Nie dokonując tego naruszył nie tylko wskazaną regulację, ale także:
- art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz.U. z 1993 r., Nr 61, poz. 284 ze zm.),
- rekomendację nr R (80) 2 Komitetu Ministrów Rady Europy z dnia 11 marca 1980 r. dotyczącą wykonywania dyskrecjonalnych kompetencji administracji, wskazującej na konieczność poddania bezczynności organu stosownej kontroli,