Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 8 lutego 2018 r., sygn. II SA/Ol 5/18

Pomoc społeczna

Dnia 8 lutego 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie sędzia WSA Ewa Osipuk sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2018 roku sprawy ze skargi B. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

W dniu "[...]" r. Kierownikowi Działu ds. Osób Starszych, Niepełnosprawnych i Interwencji Kryzysowej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Prezydenta (dalej jako: "organ I instancji") wydał decyzję nr "[...]" o skierowaniu C. D. do Domu Pomocy Społecznej na pobyt stały. Organ I instancji orzekł ponadto, że termin umieszczenia w Domu Pomocy Społecznej zostanie określony

w decyzji o umieszczeniu oraz że opłata za pobyt w Domu Pomocy Społecznej zostanie ustalona w odrębnej decyzji. Wskazał, że C. D. jest wdową, ma troje dzieci: M. D., B. D. oraz Z. D.

Odrębną decyzją nr "[...]" z dnia "[...]" r. organ I instancji ustalił odpłatność za pobyt C. D. w DPS w wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca tego domu, co w dniu wydania decyzji stanowiło kwotę 3.323,00 zł. Rozstrzygnął, że C. D. będzie ponosiła odpłatność za pobyt w DPS w kwocie 1.200,75 zł miesięcznie, począwszy od dnia umieszczenia w DPS. Ustalił brak obowiązku ponoszenia odpłatności przez M. D. i Z. D. Wskazał, że B. D. winien ponosić opłatę za pobyt w DPS w kwocie 2.122,25 zł miesięcznie, począwszy od dnia umieszczenia C.D. w DPS. Orzekł, że Gmina Miasto nie będzie wnosiła odpłatności za pobyt C. D. w DPS. W uzasadnieniu tej decyzji organ I instancji powołał się na decyzję o skierowaniu C. D. do DPS oraz treść art. 61 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016r. poz. 930 ze zm., dalej jako: "u.p.s."), normujących zasady ponoszenia odpłatności za pobyt w DPS. Stwierdził, że obowiązek ponoszenia opłat za dom pomocy społecznej, jak również wysokość tych opłat uzależnione są od składu rodziny zstępnych, ich dochodu, a także od określonego kryterium dochodowego. Podał, że ustawa o pomocy społecznej wprowadza własną definicję dochodu w art. 8 ust. 3 i 4. Ustalił, że M. D. mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem i synem. Zatrudniona jest w ramach umowy o pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 1.459,48 zł miesięcznie. Mąż M. D. podejmuje pracę poza granicami kraju. Zgodnie z oświadczeniem K.D. w kwietniu 2017 r. nie osiągnął żadnego dochodu, w maju 2017r. uzyskał dochód w wysokości 8.000,00 zł, w czerwcu 2017r. ponownie nie uzyskał żadnego dochodu, natomiast w lipcu zarobił 4.500,00 zł. W związku z tym, iż dochód K. D. przedstawia się inaczej w każdym miesiącu, organ przyjął średnią za wyżej wskazany okres ustalając kwotę dochodu w wysokości 3.125 zł. Syn M. D. - T. D. nie pracuje zawodowo ani dorywczo, nie jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy, nie osiąga żadnego dochodu. W związku z powyższym organ I instancji przyjął, że dochód rodziny wynosi 4.584,48 zł, co stanowi 1.528,16 zł na osobę w rodzinie. Wskazał, że kryterium dochodowe na osobę w rodzinie wynosi 514,00 zł. Wyjaśnił, że kwota pozostająca do dyspozycji na osobę w rodzinie po wniesieniu opłaty za pobyt członka rodziny w DPS, nie powinna być niższa niż 300% kryterium dochodowego dla osoby w rodzinie, tj. od kwoty 1.542,00 zł. Stwierdził, że dochód na osobę w rodzinie M. D.nie przekracza 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie. Wobec powyższego M. D. nie będzie ponosiła odpłatności za pobyt swojej matki w DPS. Następnie organ I instancji podał, że Z. D. posiada adres zameldowania na pobyt stały w E., jednak od wielu lat mieszka w Niemczech. Ośrodek nawiązał kontakt ze Z. D. w sprawie skierowania i ustalenia odpłatności za pobyt matki w DPS. Jednak Z. D. podczas swojego pobytu w Polsce pod adresem zameldowania nie wyraził zgody na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego. W związku z powyższym Ośrodek podjął działania w kierunku ustalenia sytuacji dochodowej w/w z urzędu. Zgodnie z zaświadczeniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Z. D. nie pobiera żadnych świadczeń z ZUS. Ponadto w bazie danych Zakładu brak jest aktualnych zgłoszeń do ubezpieczenia społecznego. Na podstawie informacji Urzędu Skarbowego ustalono, że Z. D. nie złożył zeznania podatkowego za rok 2015 i rok 2016. Wobec powyższego, organ I instancji uznał, że nie ma możliwości ustalenia sytuacji dochodowej w/w pod kątem ustalenia odpłatności za pobyt C. D.w DPS. Dlatego rozstrzygnął, że Z. D. nie będzie ponosił odpłatności za pobyt swojej matki w DPS. Natomiast co do B. D. (dalej jako: "skarżący") organ I instancji ustalił, że mieszka i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną. Dochód rodziny stanowi wynagrodzenie skarżącego za pracę. Organ I instancji uwzględnił dochód z miesiąca poprzedzającego wszczęcie postępowania tj. z kwietnia 2017r.(pomniejszony o zaliczkę na podatek, składkę zdrowotną i składki społeczne) w łącznej wysokości 5.925,29 zł, co stanowi 2.962,65 zł na osobę w rodzinie. Wyliczył, że skarżący winien wnosić opłatę za pobyt swojej matki w DPS w wysokości różnicy pomiędzy średnim miesięcznym kosztem utrzymania mieszkańca w DPS, a odpłatnością wnoszoną przez C. D.