Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 lutego 2018 r., sygn. I SA/Kr 1328/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Urszula Zięba Sędziowie: WSA Grażyna Firek WSA Piotr Głowacki (spr.) Protokolant: Tomasz Famulski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2018 r. sprawy ze skarg F. U. na decyzje Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia 23 stycznia 2015 r. nr od [...] w przedmiocie ustalenia kwoty nienależnie pobranych płatności rolnych - skargi oddala -

Uzasadnienie

Sygn. akt I SA/Kr 1328/17.

UZASADNIENIE.

W latach 2004-2007 Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w N. (dalej: Kierownik ARiMR), w drodze decyzji administracyjnych przyznał F. U. płatności bezpośrednie (jednolitą płatność obszarową oraz uzupełniającą płatność obszarową) oraz płatności z tytułu wpierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW). Powyższe płatności były wypłacane beneficjentowi na rachunek bankowy.

W 2008 roku, w wyniku kontroli stwierdzono nieprawidłowości mające wpływ na wysokość przyznanych płatności. Z tego też powodu, Kierownik ARiMR wznowił z urzędu postępowania administracyjne zakończone decyzjami. Decyzjami z lutego i marca 2009 r., Kierownik ARiMR odmówił przyznania skarżącemu w/w. płatności bezpośrednich z sankcjami w okresie trzech lat kalendarzowych, a następnie decyzjami z dnia 29 sierpnia 2013 r. ustalił kwoty nienależnie pobranych płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz płatności z tytułu wpierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania na lata 2004-2007. Decyzje powyższe zostały uchylone decyzjami Dyrektora ARiMR z dnia 17 stycznia 2014r., a postępowania w tych sprawach zostały umorzone (organ stwierdził, że decyzje zostały wydane bez obligatoryjnego uchylenia decyzji pierwotnych).

Następnie Dyrektor ARiMR decyzjami z dnia 13 lutego 2014 r. stwierdził nieważność decyzji z lutego i marca 2009 r.