Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 stycznia 2018 r., sygn. IV SA/Wr 630/17

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka-Ostrowska, Sędziowie: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska, Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.), Protokolant: Asystent sędziego Marcin Jarecki, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 12 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] VII 2017 r. (nr [...]) Komendant Wojewódzki Policji we W. utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Miejskiego Policji we W. z [...] V 2017 r. (nr [...]) o zwolnieniu E. M. ze służby z Policji z dniem [...] VII 2017 r.

W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że E. M. (dalej jako "skarżąca") zawieszona była w czynnościach służbowych od dnia 20 XI 2015 r. w związku z prowadzonym przeciwko niej postępowaniem karnym o czyny z art. 286 § 1 kk, tj. o przestępstwa polegające na wyłudzeniu świadczeń od ubezpieczyciela. Organy administracji ustaliły przy tym, że postępowanie karne nie zakończyło się prawomocnie, bowiem od wyroku Sądu Rejonowego dla [...] z 28 III 2017 r. (sygn. akt [...]), uznającego skarżącą za winną popełnienia zarzucanych jej czynów, wniesiona została apelacja. Tym samym, w ocenie organu, zaistniały ustawowe podstawy do zwolnienia skarżącej ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 9 ustawy z 6 IV 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2016 r., poz. 1782, ze zm.) - dalej jako "ustawa", gdyż okres zawieszenia w czynnościach służbowych trwa już powyżej 12 miesięcy oraz nie ustąpiły przyczyny będące podstawą zawieszenia. Zdaniem organu poza faktem przedłużającego zawieszenia skarżącej w czynnościach służbowych za zwolnieniem jej ze służby przemawia charakter zarzucanych jej przestępstw oraz wzgląd na wizerunek Policji. Szczególny status i zadania Policji w zapewnieniu porządku prawnego nie powinny być realizowane przez osoby oskarżone o popełnienie oszustwa z uwagi na konieczność wykazywania się przez funkcjonariusza policji nieposzlakowaną opinią. Nadto organ zwrócił uwagę, że dalsze trwanie zawieszonego stosunku służbowego będzie nieracjonalne z punktu widzenia skutecznej realizacji zadań Policji, bowiem uniemożliwia przyjęcie na wakujące w istocie stanowisko funkcjonariusza, który mógłby te zadania realizować. Organ, mając świadomość uznaniowego charakteru wydawanej decyzji o zwolnieniu ze służby, stwierdził zatem, że w analizowanej sytuacji nie jest możliwe pogodzenie interesu społecznego (zadań Policji polegających na zapewnieniu bezpieczeństwa obywateli) z interesem strony (wyrażającym się w pozostawieniu skarżącej w służbie).