Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. IV SA/Po 960/17

Policja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędziowie WSA Donata Starosta (spr.) WSA Anna Jarosz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi S. N. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzający ją rozkaz personalny nr [...] z dnia 2 czerwca 2017 r. Komendanta Miejskiego Policji w L.; 2. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. na rzecz skarżącego S. N. kwotę [...]zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rozkazem Personalnym Nr [...] z dnia [...] czerwca 2017 r., Komendant Miejski Policji w L. działając na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 4 w związku z art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2016 r., poz. 1782; ze zm.) zwolnił kom. S. N. (zwanego dalej "Skarżącym") - specjalistę Wydziału Dochodzeniowo-Śledczego KMP w L., pełniącego obowiązki specjalisty Referatu ds. Wykroczeń Wydziału Prewencji KMP w L., ze służby w Policji z dniem [...] czerwca 2017 r.

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ I instancji wskazał, iż Zastępca Komendanta Miejskiego Policji w L. w dniu [...] kwietnia 2017 r. wystąpił do Komendanta Miejskiego Policji w L. z wnioskiem o wszczęcie procedury zwolnienia Skarżącego ze służby w Policji w trybie art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji. Organ wyjaśnił, ze łączny wymiar wysługi emerytalnej na dzień wydania decyzji wynosił: 36 lat, 8 miesięcy i 7 dni. Skarżący nabył więc prawo do zaopatrzenia emerytalnego z tytułu osiągnięcia 30 lat wysługi emerytalnej. Tym samym spełnił przesłankę określoną w art. 41 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji. Ponadto Komendant Miejski Policji wskazał, m.in. na nie wykonywanie przez kom. S. N. czynności samodzielnie, absorbowanie innych policjantów Referatu ds. Wykroczeń Wydziału Prewencji do pomocy w przydzielonych mu sprawach o wykroczenia, żądanie od bezpośrednich przełożonych asysty innych policjantów Referatu w trakcie prowadzonych czynności przesłuchania stron postępowania, co wpływa negatywnie na organizację pracy całej komórki. Jednocześnie w ocenie organu I instancji Skarżący narzuca swoją wolę, styl postępowania, a także łamie określone standardy postępowania. Często nie potrafi podporządkować się dyscyplinie i hierarchiczności obowiązującej w Policji. Wielokrotne rozmowy bezpośredniego przełożonego ze Skarżącym mające na celu poprawę jakości służby nie przyniosły poprawy.