Postanowienie WSA w Opolu z dnia 31 stycznia 2018 r., sygn. II SAB/Op 130/17

Służba celna; Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. C. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania w sprawie propozycji określającej warunki zatrudnienia postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 25 maja 2017 r., działając na podstawie art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948, z późn. zm.) - zwanej w skrócie również "ustawą", Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu złożył D. C., zwanej dalej skarżącą, propozycję określającą warunki zatrudnienia w ramach korpusu służby cywilnej w Izbie Administracji Skarbowej w [...], wskazując, że warunki te, po ich przyjęciu, będą obowiązywać od dnia 1 września 2017 r.

Pismem z dnia 29 maja 2017 r. skarżąca oświadczyła, że przyjmuje propozycję zatrudnienia.

Natomiast pismem z dnia 7 czerwca 2017 r. skarżąca wystosowała do Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (odwołanie), domagając się uchylenia decyzji z dnia 25 maja 2017 r. w części dotyczącej złożenia propozycji określającej warunki zatrudnienia i w tym zakresie wydanie decyzji ustalającej nowe warunki pełnienia służby. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie: art. 165 ust. 3 i ust. 7, art. 170 ust. 1 ustawy oraz art. 179 i art. 180 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm. - ustawa o KAS) poprzez wadliwe zastosowanie polegające na złożeniu propozycji zatrudnienia, pomimo braku ku temu podstaw prawnych w świetle przepisów ustawy; art. 32, art. 45 ust. 1 oraz art. 177 ust. 1 Konstytucji RP poprzez wadliwe, niezgodne z ustawą zasadniczą zastosowanie art. 165 ust. 3 i ust. 7 oraz art. 170 ust. 1 ustawy; art. 165 ust. 7 ustawy poprzez nieuwzględnienie w procesie składania propozycji ustawowych przesłanek, w szczególności posiadanych kwalifikacji oraz przebiegu dotychczasowej służby; art. 7 Kodeksu postępowania administracyjnego (K.p.a.) poprzez niewłaściwą ocenę materiału dowodowego skutkującą uznaniem, iż kwalifikacje, wiedza i staż pracy skarżącej i nie upoważniają jej do pełnienia służby w roli funkcjonariusza; art. 6, art. 8, art. 9 i art. 10 K.p.a. przez brak zapewnienia skarżącej udziału w postępowaniu administracyjnym oraz brak możliwości wypowiedzenia się w sprawie; art. 80 i art. 107 § 3 K.p.a. poprzez brak nadania wydanej decyzji odpowiedniej formy prawnej, w tym brak uzasadnienia prawnego i faktycznego oraz pouczenia o przysługującym środku zaskarżenia. W obszernym uzasadnieniu wniosku skarżąca akcentowała m.in., że jej stosunek służbowy nie wygasł i że powinna była otrzymać propozycję nowych warunków pełnienia służby, na co wskazuje użycie w art. 165 ust. 3 i ust. 7 oraz w art. 171 ust. 1 ustawy zwrotu "odpowiednio" oraz "albo". Podkreśliła, że przedstawiona jej propozycja, pozbawiająca ją statusu funkcjonariusza, ma charakter decyzji administracyjnej, gdyż stanowi władcze, indywidualne rozstrzygnięcie względem funkcjonariusza pełniącego służbę w oparciu o akt mianowania, zaś od takiej decyzji przysługuje środek odwoławczy. Sama decyzja musi natomiast uwzględniać przesłanki ustawowe oraz wyjaśniać w sposób kompletny powody danego rozstrzygnięcia, a także powinna być wydana w postępowaniu, w którym stronie organ zapewni czynny udział. W okolicznościach sprawy tych wymogów jednak nie dochowano. Odwołując się z kolei do szeregu norm konstytucyjnych, skarżąca wskazała na doprowadzenie przez organ do niedopuszczalnej sytuacji, w której w różny sposób potraktowano funkcjonariuszy zlikwidowanej Służby Celnej, znajdujących się w podobnej sytuacji.