Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. II SA/Lu 799/17

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Dudek, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Referent stażysta Jacek Zięba, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 stycznia 2018 sprawy ze skargi G. M. i S. M. na czynność Starosty [...] z dnia [...] maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zakwalifikowania do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; II. zasądza od Starosty [...] na rzecz G. M. i S. M. 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W piśmie z dnia [...] maja 2017 r. Dyrektor Inne (dalej także: Dyrektor), działający z upoważnienia Starosty L., odpowiadając na pisma G. M. i S. M. (dalej także: skarżący) z dnia [...] stycznia 2017 r. i [...] kwietnia 2017 r., działając na podstawie art. 43 w związku z art. 42 ust 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 697; dalej także: ustawa), stwierdził brak podstaw do udzielenia wstępnej akceptacji spełnienia przez skarżących warunków do odbycia szkolenia dla kandydatów do pełnienia funkcji rodziny zastępczej.

Dyrektor wyjaśnił, że skarżący ubiegają się o ustanowienie rodziną zastępczą od około 10 lat. Mimo wielokrotnych starań, nigdy nie uzyskali kwalifikacji do pełnienia tej funkcji. Podstawą odmowy były m.in. opinie wydane przez różne instytucje dotyczące braku predyspozycji psychofizycznych skarżących do stworzenia rodziny zastępczej, a także negatywna ocena funkcjonowania rodziny w środowisku lokalnym. Organ wskazał, że przeprowadzone przez niego obszerne postępowanie wyjaśniające potwierdziło istnienie pod adresem zamieszkania skarżących agencji towarzyskiej. W tej sytuacji, zdaniem organu, należało uznać, że skarżący nie mają predyspozycji i zaufania instytucji (specjalistów) do powierzenia im pod opiekę dzieci skrzywdzonych, wobec czego nie będą stanowić rodziny zastępczej.