Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. I SA/Go 386/17

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska-Pastuszko Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska (spr.) Protokolant st. asystent sędziego Katarzyna Kołodziej-Kobierowska po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2017 r. na rozprawie sprawy ze skargi P Sp. z o.o. Oddział na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. 1. Uchyla w całości zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] r. nr [...]. 2. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 4.000 (cztery tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

P spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Oddział (wskazywana dalej jako: "skarżąca", Spółka") wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (powoływanego także jako "SKO", "Kolegium", "organ odwoławczy") z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] określającą skarżącej spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2012 rok w kwocie 225.004,00 zł oraz odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 rok.

Z akt sprawy wynika następujący stan faktyczny.

W dniu 8 lutego 2013r. do Urzędu Miasta wpłynął wniosek Spółki o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2008-2012 wraz z korektami deklaracji podatkowych za ten okres. Spółka wskazała, że kompleksowy i szczegółowy audyt poprawności rozliczeń w zakresie podatku od nieruchomości wykazał, że w jej posiadaniu są urządzenia, które nie mogą być określone jako obiekty budowlane.

Zdaniem Spółki, urządzenia umieszczone w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych nie stanowią obiektów budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa Prawo budowlane"). Podatkowi podlegają jedynie fundamenty, na których zostały posadowione urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowych gazu oraz obudowa urządzeń (kontener), o ile są trwale związane z gruntem. Spółka podkreśliła, że w wartości początkowej środka trwałego ukryte są elementy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (ogrodzenie, oświetlenie) oraz te, które nie są przedmiotem opodatkowania (urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowej i telemetria). W związku z powyższym te ostatnie powinny być potraktowane jako urządzenia techniczne i nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Spółka stwierdziła, że urządzeniami technicznymi niestanowiącymi budowli ani urządzeń budowlanych są też punkty pomiarowe, punkty redukcyjno-pomiarowe oraz urządzenia techniczne i pomiarowe. One również nie powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Oceny tych urządzeń Spółka dokonała w oparciu o wykładnię art. 2 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, z późn. zm.; dalej jako: "u.p.o.l.") oraz art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00