Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 28 listopada 2017 r., sygn. II SA/Bk 711/17

Przywrócenie terminu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska - Nazarczyk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi M. i A. W. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości odszkodowania p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] października 2017 r. odrzucono skargę z uwagi na nieuzupełnienie w terminie jej braków formalnych. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi skarżących w dniu 31 października 2017 r. W dniu 7 listopada 2017 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) złożono wniosek o przywrócenie terminu do usunięcia braków formalnych skargi. Wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu uzupełniono braki skargi. W uzasadnieniu wniosku, pełnomocnik skarżących, nie kwestionując uchybienia terminu, podniósł że nastąpiło to bez najmniejszej winy skarżących jak i jego. Podano, że dopiero w dniu 2 listopada 2017 r. po zapoznaniu się z aktami sprawy w czytelni Sądu, stwierdzono, że przesyłka odebrana w dniu 26 września 2017 r. zawierała 2 pisma: odpowiedź na skargę oraz wezwanie do usunięcia braków formalnych skargi. Pracownik kancelarii, omyłkowo z uwagi na dużą ilość korespondencji odbieranej tego dnia, wyjął z koperty tylko jedno z ww. dwóch pism, tj. odpowiedź na skargę. Nie wyjął natomiast wezwania Sądu dotyczącego uzupełninia braków formalnych skargi, przez co pełnomocnik nie uzupełnił ich w terminie. Pełnomocnik skarżących nie miał zatem wpływu na zaistniałą sytuację i nie mógł jej zapobiec. Nastąpiło to bez jego najmniejszej winy, na skutek zdarzenia nieprzewidywalnego, któremu nie mógł zapobiec. Nie było bowiem tak, że pełnomocnik skarżących przez własną niestaranność bądź nieuwagę pominął termin lub go zlekceważył. Pełnomocnik skarżących o biegnącym terminie w ogóle nie wiedział. Choć więc owemu terminowi uchybił, to nastąpiło to bez jego winy. Do wniosku dołączono oświadczenie pracownika kancelarii, z którego wynika, że wezwanie do uzupełninia braków formalnych skargi pozostało w kopercie na skutek niedopatrzenia tego pracownika, o czym pełnomocnik nie wiedział i nie mógł wiedzieć.