Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 18 października 2017 r., sygn. II SA/Wr 558/17

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis (sprawozdawca) Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski Protokolant: Asystent sędziego Andżelika Abramowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 października 2017 r. sprawy ze skargi B.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie w zabudowie zagrodowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz budynku gospodarczego wraz z infrastrukturą techniczną i przyłączami oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją Burmistrza S. z dnia [...] r., Nr [...] ([...]), odmówiono ustalenia - na rzecz B.J. - warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie w zabudowie zagrodowej budynku mieszkalnego jednorodzinnego, budynku gospodarczo-garażowego, wraz z infrastrukturą techniczną i przyłączami, przewidzianej do realizacji na działkach nr [...] oraz nr [...] i nr [...], w miejscowości Ż.W., gmina S..

Odwołanie od decyzji organu pierwszej instancji wniosła - z zachowaniem terminów ustawowych - B.J., reprezentowana przez pełnomocnika r. pr. K.B.. Odwołująca się zarzuciła decyzji organu pierwszej instancji naruszenie:- art. 61 ust. 1 pkt 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, poprzez bezpodstawne stwierdzenie, że wnioskowane zamierzenie inwestycyjne nie jest zabudową zagrodową, § 3 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, poprzez błędne wskazanie działki, której front stanowi podstawę do wyliczenia obszaru analizowanego, art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 Kpa, poprzez brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego, brak podjęcia wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, błąd w ustaleniach faktycznych oraz oparcie ustaleń na domniemaniach, a nie faktach, art. 8 i art. 107 § 3 Kpa, poprzez nienależyte, nieprzekonujące uzasadnienie decyzji I zawarcie w niej zbyt ogólnych i autorytarnych stwierdzeń, niepopartych żadnymi argumentami, art. 107 § 1 Kpa, poprzez nienależyte wskazanie podstawy prawnej decyzji, art. 138 § 2 Kpa, poprzez nie uwzględnienie przez organ pierwszej instancji okoliczności, które kolegium wskazało organowi w swojej decyzji z dnia [...] r. ([...]).