Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 października 2017 r., sygn. I SA/Po 964/17

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska-Cybulska Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2017 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia oraz zabezpieczenia na majątku przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2014 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego [...], decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...], określił X. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej zwanej również skarżącą) przybliżoną kwotę zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług Organ I instancji wyjaśnił, że prowadzi względem skarżącej postępowanie podatkowe w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2014 r. Adres siedziby skarżącej oraz jej jedyne miejsce prowadzenia działalności gospodarczej mieszczą się pod adresem podmiotu świadczącego usługi tzw. wirtualnego biura. Skarżąca w grudniu 2014 r. prowadziła działalność gospodarczą polegającą na zakupie i sprzedaży kawy [...] oraz pośrednictwie handlowym w sprzedaży. W rejestrach sprzedaży skarżącej ujęto dwie faktury z czego jedną wystawiono na rzecz F(1) P. S. (wartość netto [...] zł, VAT [...] zł) drugą zaś wystawiono na rzecz [...] M. F., B. K. sp. j. (wartość netto [...] zł, VAT [...] zł). W rejestrze zakupów za grudzień 2014 r. wykazano nabycie kawy od F(2) sp. z o. o. na podstawie faktury VAT nr [...] z dnia 15 grudnia 2014 r. (wartość netto [...] zł, VAT [...] zł). W odniesieniu do wskazanego ostatnio kontrahenta została wydana przez organ kontroli skarbowej decyzja, w której wskazano, że kontrahent ten pod zgłoszonym jako siedziba adresem nie prowadził w rzeczywistości działalności. Pod wskazanym przez F(2) sp. z o. o. adresem mieściło się jedynie wirtualne biuro. F(2) sp. z o. o. nie przedstawiła poza wydrukami rejestrów sprzedaży i zakupów, żadnych dowodów związanych z prowadzoną działalnością. Kontakt z kontrahentem miał miejsce jedynie w początkowej fazie postępowania kontrolnego. Zgromadzony materiał dowodowy oraz zachowanie F(2) sp. z o.o. wskazują w ocenie organu kontroli skarbowej na fikcyjność działalności. Mimo wysokich obrotów zadeklarowanych w deklaracjach omawiany kontrahent nie posiadał jakichkolwiek składników materialnych niezbędnych do prowadzenia działalności. Na rachunku F(2) sp. z o.o. nie odnotowano płatności z tytułu dostawy mediów takich jak: telefon, internet, gaz, energia elektryczna, woda, ścieki, śmieci. Na przestrzeni tego samego lub kilku dni na rachunek omawianego kontrahenta wpłacano środki finansowe, które następnie przelewano do innych podmiotów. F(2) sp. z o.o. brała udział w oszustwie podatkowym pełniąc rolę bufora w karuzeli podatkowej, pozorując prowadzenie działalności gospodarczej odbierając i wystawiając puste faktury. W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego ustalono, że wystawiona przez F(2) sp. z o.o. na rzecz skarżącej faktura stwierdza czynności, które nie zostały dokonane i nie dokumentuje rzeczywistego zdarzenia gospodarczego. Odwołując się do postanowień ustawy o PTU wskazano, że faktura winna odzwierciedlać zdarzenia gospodarcze dokonane między wskazanymi na niej podmiotami. Między rzeczywistą sprzedażą, a jej opisem na dokumencie istnieć musi pełna zgodność pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym.