Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 października 2017 r., sygn. I SA/Po 796/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Asesor sądowy Maria Grzymisławska - Cybulska Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2017r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej sprawy ze skargi A sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2007r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej spółki kwotę [...] zł ( [...] złotych 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta i Gminy w J. decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] określił [...] sp. z o.o. (obecnie: [...] Sp. z o. o. Oddział w P. - dalej: spółka, strona, skarżąca) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku nieruchomości za 2007 r. w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że spółka w dniu [...] grudnia 2012 r. złożyła korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2007 r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie i zwrot nadpłaty. Uzasadniając wniosek o stwierdzenie nadpłaty strona podniosła, że urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych gazu nie stanowią obiektów budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz. 1623 ze zm. - dalej: "P.b."). Burmistrz Miasta i Gminy w J. wskazał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U z 2010 r., Nr 95, poz. 613 ze zm. - dalej: "u.p.o.l."), opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., budowlę określono jako obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenie budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewnia możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Zgodnie z art. 3 pkt 1 P.b., przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi (lit. a); budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami (lit. b); obiekt małej architektury (lit. c). Na podstawie art. 3 pkt 9 P.b., przez urządzenie budowlane rozumie się urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki. Organ wskazał również, że w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać sieci gazowe (Dz. U. z 2001 r. Nr 97, poz. 1055 - dalej: "rozporządzenie MG"), sieć gazową zdefiniowano jako gazociąg wraz ze stacjami gazowymi, układami pomiarowymi, tłoczniami gazu, magazynami gazu, połączone i współpracujące ze sobą, służące do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych, należących do przedsiębiorstwa gazowego. Z kolei gazociąg zdefiniowano jako rurociąg wraz z wyposażeniem, służącym do przesyłania i dystrybucji paliw gazowych. Organ kierując się powyższymi regulacjami nie podzielił stanowiska spółki o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od nieruchomości urządzeń technicznych oraz punktów pomiarowych, punktów redukcyjno-pomiarowych, urządzeń technicznych i pomiarowych stwierdzając, że stanowią one sieć gazową będącą budowlą stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Organ zaznaczył, że pojęcie całości techniczno-użytkowej, którym posługuje się P.b., oznacza związek funkcjonalny pomiędzy elementami danego obiektu (umożliwiający ich wzajemne funkcjonowanie) oraz związek techniczny (trwałe fizyczne połączenie tych elementów ze sobą). Za niemożliwe uznano wyodrębnienie z urządzeń technicznych części budowlanych oraz części ściśle technicznych. Obydwa te rodzaje części tworzą bowiem wspólną całość techniczno-użytkową, której łączną wartość należy wykazać do opodatkowania.