Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 18 października 2017 r., sygn. I SA/Go 353/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędziowie Sędzia WSA Anna Juszczyk - Wiśniewska (spr.) Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko Protokolant Sekretarz sądowy Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2017 r. sprawy ze skargi P Sp. z o. o. Oddział na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. 1. Uchyla w całości zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] r. nr [...]. 2. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej Spółki kwotę 2057,00 zł (dwa tysiące pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim rozpoznał ponownie sprawę ze skargi P sp. z o.o. Oddział (dalej Skarżąca lub Spółka) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (zwanego SKO, Kolegium, organ odwoławczy) z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...] lipca 2014 r. określającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. i odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009 r.

Z akt wynika następujący stan sprawy.

W dniu 8 lutego 2013 r. do Urzędu Miasta wpłynął wniosek Spółki o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2008 - 2012 wraz z korektami deklaracji podatkowych za ten okres. Spółka wskazała bowiem, że kompleksowy i szczegółowy audyt poprawności rozliczeń w zakresie podatku od nieruchomości wykazał, że w jej posiadaniu są urządzenia, które nie mogą być określone jako obiekty budowlane.

Zdaniem Spółki, urządzenia umieszczone w kontenerowych stacjach redukcyjno - pomiarowych nie stanowią obiektów budowlanych w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623, z późn. zm.). Podatkowi podlegają jedynie fundamenty, na których zostały posadowione urządzenia stacji redukcyjno - pomiarowych gazu oraz obudowa urządzeń (kontener), o ile są trwale związane z gruntem. Ponadto podkreśliła, że w wartości początkowej środka trwałego ukryte są elementy, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości (ogrodzenie, oświetlenie), jak i te, które nie są przedmiotem opodatkowania (urządzenia stacji redukcyjno-pomiarowej i telemetria). W związku z powyższym te ostatnie powinny być potraktowane jako urządzenia techniczne i nie powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Spółka stwierdziła, że urządzeniami technicznymi niestanowiącymi budowli ani urządzeń budowlanych są też punkty pomiarowe, punkty redukcyjno - pomiarowe oraz urządzenia techniczne i pomiarowe. Tym samym one również nie powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Oceny tych urządzeń Spółka dokonała w oparciu o wykładnię art. 2 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, ze zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l." oraz art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409).