Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 11 października 2017 r., sygn. I SA/Gl 769/17

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Paweł Kornacki (spr.), Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Protokolant st. sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2017 r. sprawy ze skargi A S.A. w J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. zaskarżoną decyzją z [...], nr [...], działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 201 ze zm. - dalej: o.p.), po rozpatrzeniu odwołania pełnomocnika skarżącej A w J., utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy P. z [...], nr [...] określającą spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2015 r.

2. Decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.

2.1. W dniu [...] Wójt wszczął postępowanie podatkowe w niniejszej sprawie, w wyniku którego wydał wskazaną na wstępie decyzję. U podstaw określenia odmiennej od zadeklarowanej wysokości zobowiązania podatkowego legło stwierdzenie pominięcia przez spółkę wśród przedmiotów opodatkowania (budowli) obudów górniczych zlokalizowanych w podziemnych wyrobiskach górniczych.

Wskazaną decyzją z [...] określił wobec spółki wysokość zobowiązania podatkowego za 2015 r. w wysokości [...] zł. Zdaniem Wójta uzasadnione było ustalenie w tym postępowaniu rzeczywistej, obiektywnej listy budowli lub ich części do opodatkowania podatkiem od nieruchomości, jak również określenie ich wartości jako podstawy opodatkowania. Powołując się na wykładnię dokonaną przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 13 września 2011 r., sygn. akt P 33/09, organ pierwszej instancji przeprowadził analizę możliwości klasyfikacji przedmiotów niniejszej sprawy z uwzględnieniem, iż sprawa wymaga pozyskania wiadomości specjalnych, w oparciu o opinię biegłego powołanego w postępowaniu. Opinia biegłego w przedmiocie kwalifikacji obudów górniczych została sporządzona w postępowaniu podatkowym dotyczącym 2007 r. i została formalnie dopuszczona do materiału dowodowego niniejszego postępowania wraz z procesową dokumentacją towarzyszącą. Opinia ta objęła zakresem ocenę środków trwałych przedstawionych w dokumentach złożonych przez spółkę, a zatem miała na celu ustalenie, czy stanowią one budowle lub urządzenia budowlane występujące w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (obecnie: t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm. - dalej: p.b.), załączniku do niej lub innych ustawowych regulacjach modyfikujących, uzupełniających lub doprecyzowujących prawo budowlane, a także wykazanie, że zapewniają one możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z przeznaczeniem i wskazanie, które z nich nie spełniają przesłanek pozwalających na zaklasyfikowanie ich w sposób wymieniony wyżej. Jako materiał badawczy przyjęto sporządzone i przedłożone przez spółkę wykazy inwentaryzacyjne zawierające kompletne listy wyposażenia wyrobisk górniczych, w których zawarte zostały wszystkie poszczególne elementy składowe każdego wyrobiska oraz podana została ich wartość. Ekspertyza biegłego, a następnie ocena organu podatkowego objęła wykazane przez spółkę obiekty takie jak: obudowy, rurociągi, kable i linie kolejek. Organ uznał, że ustalenia tej opinii powinny zostać przyjęte również w niniejszym postępowaniu. Przyjął, że te obiekty nie stanowią integralnej części wyrobiska górniczego, lecz obiekty od niego niezależne. Rurociągi oraz linie kablowe zostały zakwalifikowane ze względu na pełnioną funkcję do kategorii sieci technicznych, jako budowle wprost wymienione w art. 3 pkt 3 p.b. Analiza linii kolejowych doprowadziła do uznania ich za budowle wprost wymienione w art. 3 pkt 3 p.b.