Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 października 2017 r., sygn. II SA/Gd 392/17

Planowanie przestrzenne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok, Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska, po rozpoznaniu w dniu 26 października 2017 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na uchwałę Rady Miasta Gdyni z dnia 25 listopada 2009 r., nr XXXVII/839/09 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

A. wniosła skargę na uchwałę Rady Miasta Nr XXXVII/839/09 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części dzielnicy Ś.w G., rejon [..] oraz ulic [..], w zakresie § 10 ust. 2 pkt 7.

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego:

1. art. 46 w związku z art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, w związku z art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym - poprzez wprowadzenie w miejscowym planie w § 10 ust. 2 pkt 7 bezpodstawnych zapisów ograniczających lokalizowanie inwestycji celu publicznego z zakresu łączności publicznej, a ponadto jedynie w zakresie stacji bazowych telefonii komórkowej, co jest niezgodne z obowiązującymi przepisami;

2. art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez przyjęcie zapisów miejscowego planu, które całkowicie, bez uzasadnienia dyskryminują wyłącznie przedsiębiorców telekomunikacyjnych, poprzez przyjmowanie rozwiązań, które w znaczący sposób ograniczają ich działalność.

Skarżąca Spółka wniosła o orzeczenie niezgodności z prawem części zaskarżonej uchwały Rady Miasta Nr XXXVII/839/09 z dnia 25 listopada 2009 r. oraz o zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

A. w uzasadnieniu skargi podała, że jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym realizującym inwestycje celu publicznego z zakresu telekomunikacji publicznej tj. budowę stacji bazowych telefonii komórkowej i interes prawny w niniejszej sprawie wywodzi z art. 48 w związku z art. 75 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, jak również z umowy najmu zawartej z właścicielem nieruchomości działka nr [..], obręb [..], przy ul. [..] w G. Ponadto skarżąca wskazała, że wniosła o udzielenie pozwolenia na budowę dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej na przedmiotowej nieruchomości, jednakże decyzją z dnia 15 marca 2016 r. Prezydent Miasta odmówił skarżącej udzielenia pozwolenia na budowę. Decyzja ta została następnie podtrzymana przez Wojewodę decyzją z dnia 6 maja 2016 r., a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 21 września 2016 r., sygn. akt: II SA/Gd 362/16, oddalił skargę skarżącej Spółki.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00