Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 września 2017 r., sygn. VIII SA/Wa 208/17

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski, Sędzia WSA Iwona Szymanowicz- Nowak (sprawozdawca), Protokolant Sekretarz sądowy Karolina Kaca, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2017 r. w Radomiu sprawy ze skargi K. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest skarga K. M., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe "[...]" w R., na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego Nr [...] z [...] stycznia 2017 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej.

Skarga została złożona w następującym stanie faktycznym sprawy:

W dniu [...] lipca 2016 r. na drodze krajowej nr [...] w miejscowości B. został zatrzymany do kontroli drogowej pojazd członowy, składający się z dwuosiowego ciągnika samochodowego marki [...] o nr rej. [...] wraz z trzyosiową naczepą marki [...] o nr rej. [...]. Pojazdem kierował J. B. (zwany także: kierowca), który wykonywał krajowy transport drogowy na trasie B.- B. z ładunkiem podzielnym w postaci materiałów budowlanych na paletach, w imieniu przedsiębiorcy K. M. (dalej: skarżący, przedsiębiorca, strona), prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe "[...]". Przebieg kontroli utrwalono protokołem z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...].

Decyzją nr [...] z dnia [...] września 2016 r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej: WITD, organ I instancji), działając na podstawie art. 64 oraz art. 140aa ust. 1-3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz.1137 ze zm., zwana dalej: p.r.d.) i art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm., zwana dalej: k.p.a.), orzekł o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w wysokości [...] złotych.