Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 września 2017 r., sygn. II SA/Ol 633/17

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2017 r. sprawy ze skargi M.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]". nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" r. Naczelnik Urzędu Celnego, na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, art. 90, art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 471, dalej jako: "u.g.h."), wymierzył M. L. (dalej jako: "skarżący") karę pieniężną w wysokości 36.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach: Hot Spot bez numeru, Vegas Multigame bez numeru i Hot Slot bez numeru, poza kasynem gry, tj. w lokalu "[...]" w I.

W uzasadnieniu podano, że obecność wskazanych automatów w powyższym lokalu stwierdzona została w dniu 2 lutego 2013 r., podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych. W celu ustalenia zasad działania automatów dokonano ich oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na doświadczalnym odtworzeniu przebiegu dostępnych na nich gier. Do materiału zgromadzonego w niniejszej sprawie została włączona opinia biegłego sądowego z dnia 18 marca 2013 r., który wskazał, że gry realizowane na przedmiotowych automatach mają charakter komercyjny (wymagają wniesienia opłaty i umożliwiają bezpośrednio wypłatę wygranych monetami), są grami losowymi - o ich wyniku decyduje algorytm gry, nie gracz. Przesłuchani świadkowie potwierdzili, że automaty samodzielnie wypłacały pieniądze. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, iż automaty do gier będące przedmiotem postępowania wyczerpują dyspozycję art. 2 ust. 3-5 u.g.h. Organ I instancji ustalił, na podstawie zeznań świadków, że użytkownikiem lokalu i dysponentem automatów był skarżący. Skarżący wynajął przedmiotowy lokal od właścicielki E. W. Organ I instancji podkreślił, że brak jest dowodów, które wskazywałyby na prawo do rozporządzania automatami do gier przez inny podmiot niż strona. Organ przyjął, że skarżący urządzał gry na ujawnionych w lokalu automatach poza kasynem gry, bez koncesji oraz bez rejestracji automatów, tj. z pominięciem wymogów, o których mowa w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h. Okoliczności te zaś, zdaniem organu I instancji, w pełni zasadnym czyniły wymierzenie kary pieniężnej, o której mowa w art. 89 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 u.g.h. Organ I instancji przedstawił także swoje stanowisko na temat obowiązywania powołanych przepisów u.g.h. Wskazał w tym względzie na uchwałę NSA z dnia 16 maja 2016 r., sygn. II GPS 1/16.