Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 września 2017 r., sygn. II SA/Ol 601/17

Odpady

Dnia 26 września 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Adam Matuszak Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2017 roku sprawy ze skargi Spółki A na zarządzenie pokontrolne Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie prowadzenia ewidencji wytwarzanych odpadów - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zarządzeniem pokontrolnym z dnia "[...]" Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w O., na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 1991r. o Inspekcji Ochrony Środowiska (t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 1688, dalej jako: ustawa o Inspekcji) oraz ustaleń kontroli przeprowadzonej od dnia 16 lutego do 21 kwietnia 2017r. w "[...]" S.A. Oddział Produkcyjny w K. zarządził: 1. nie przekraczać dopuszczalnych poziomów hałasu emitowanego do środowiska; 2. prowadzić ewidencję wytwarzanych odpadów z naprawy otuliny pieca obrotowego; 3. prowadzić ewidencję wytwarzanych odpadów w postaci osadów lub szlamów ze zbiorników wody technologicznej zamontowanych w sekcji neutralizacji wody technologicznej i elektrolitu. Jednocześnie wyznaczono termin przesłania pisemnej informacji o zakresie podjętych i zrealizowanych działań służących wyeliminowaniu wskazanych w zarządzeniu naruszeń na dzień 15 maja 2017r. W uzasadnieniu wskazano, iż na podstawie przeprowadzonej kontroli stwierdzono nieprawidłowości w zakresie przestrzegania wymagań ochrony środowiska. Podano, że kontrolne pomiary poziomu hałasu wykazały przekroczenie dopuszczalnego poziomu hałasu w porze nocy w stosunku do wartości dopuszczalnej określonej w posiadanym pozwoleniu zintegrowanym - decyzji Marszałka Województwa z dnia "[...]". Ponadto w trakcie kontroli przedstawiciel kontrolowanego zakładu poinformował, że otulina w piecu obrotowym była naprawiana w latach 2012, 2013, 2014 i 2016, przy czym naprawa w 2014r. została przeprowadzona przez pracowników zakładu, zaś w pozostałych latach przez firmę zewnętrzną. Wskazano, że wykonanie naprawy otuliny we własnym zakresie musiało skutkować wytworzeniem odpadów z tego procesu przez zakład, a Spółka nie wykazała wytworzenia żadnych odpadów z tego procesu, wyjaśniając, że wytwórcą odpadów była firma zewnętrzna. Przedstawiono protokół z ilości wytworzonego przez firmę zewnętrzną odpadu o kodzie 17 01 02 (odpad z grupy 17 katalogu odpadów - odpady materiałów i elementów budowlanych oraz infrastruktury drogowej) w ramach usługi przygotowania/uprzątnięcia terenu bazy w miejscowości K. Jednakże zdaniem organu nadanie takie kod odpadów nie wskazuje na wytworzenie odpadów z naprawy wykładzin piecowych, gdyż w katalogu odpadów takie odpady są wymienione w podgrupie 16 11, tj. odpady z wykładzin piecowych i materiały ogniotrwałe. Zaznaczono, że otulina piecowa w piecu obrotowym ma bezpośredni kontakt z przetwarzanymi odpadami ołowionośnymi, a Spółka nie zaewidencjonowała wytworzonego w 2014r. odpadu z naprawy otuliny (wykładziny) piecowej mimo, iż obowiązek prowadzenia ewidencji odpadów wynika z art. 66 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 1987 ze zm., dalej jako: ustawa o odpadach). W trakcie kontroli ustalono również, że powstawanie odpadów w postaci szlamów i osadów poprzez wyodrębnienie cząstek stałych może odbywać się w poszczególnych zbiornikach eksploatowanych w zakładzie oraz w odwodnieniach liniowych występujących w posadzkach poszczególnych hal. Wskazano, źródłem szlamów w odwodnieniach liniowych jest przede wszystkim pasta ołowiowa z rozdrobnionych akumulatorów, natomiast sedymentacja cząstek stałych następuje również w zbiornikach technologicznych, czyli m.in. w zbiornikach elektrolitu, wody technologicznej, czy też w zbiornikach neutralizacyjnych. Czyszczenie tych zbiorników, jak podał przedstawiciel Spółki, jest prowadzone z różną częstotliwością, która jest ustalana na podstawie prowadzonego nadzoru przez pracowników, jednakże nie rzadziej niż raz w roku. Zebrane szlamy są gromadzone w szczelnych pojemnikach, zlokalizowanych na utwardzonej i skanalizowanej posadzce. Po osączeniu są one kierowane do pieca obrotowego celem wytopu ołowiu. Z wyjaśnień przedstawiciela Spółki wynika, że szlamy nie były kwalifikowane jako odpad, gdyż miały one tożsame właściwości co uzyskiwana pasta ołowiowa z sekcji kruszarki, która to pasta nie jest przez zakład kwalifikowana jako odpad. Jednocześnie nie była prowadzona ewidencja ilości wybieranych (wytwarzanych) osadów lub szlamów. Wyjaśniono, że organ uwzględnił stanowisko Spółki w kwestii traktowania osadów i szlamów ze zbiorników zawierających elektrolit jako zbliżonych do pasty ołowiowej, natomiast w przypadku osadów i szlamów w zbiornikach technologicznych organ nie podzielił stanowiska Spółki. Wskazano, że wody technologiczne są poddawane neutralizacji z zastosowaniem sody kaustycznej. Neutralizacja zaś następuje w innej sekcji niż miejsce powstawania pasty ołowiowej, która powstaje głównie w sekcji kruszarki. Podkreślono przy tym, iż stosowanie sody kaustycznej powoduje zmianę składu powstających osadów i szlamów w zbiornikach wody technologicznej. Organ zauważył również, iż w posiadanym pozwoleniu zintegrowanym zakład ma ujęty do wytwarzania odpad o kodzie 16 07 09* - odpady z czyszczenia i płukania zbiorników zawierające substancje niebezpieczne w postaci związków ołowiu, jednakże taki odpad nie był dotychczas wykazywany, pomimo czyszczenia zbiorników.