Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 1 września 2017 r., sygn. II SA/Ol 495/17

Podatkowe postępowanie; Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant sekretarz sądowy Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie kary z tytułu urządzania gier hazardowych I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 680 zł (słownie: sześćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania A. B. (dalej jako: "skarżący"), utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" r., znak: "[...]", którą organ I instancji działając w trybie wznowienia postępowania, odmówił uchylenia własnej decyzji z dnia "[...]" r., znak: "[...]" w przedmiocie kary pieniężnej w kwocie 36.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry.

Organ II instancji podzielił w całości stanowisko organu I instancji, iż skarżący

z własnej winy nie brał udziału w postępowaniu zakończonym kwestionowaną decyzją

z dnia "[...]" r. Uznał, że nie wystąpiła przesłanka z art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej (dalej jako: "O.p."). Organ odwoławczy skonstatował, że spór

w niniejszej sprawie sprowadza się do oceny, czy w toku prowadzonego przez Naczelnika Urzędu Celnego postępowania w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej, organ doręczał korespondencję na właściwy adres. Rozważając powyższe, wskazał, że skarżący prowadził działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Dlatego doręczeń należało dokonywać zgodnie z art. 148 Ordynacji podatkowej. Organ odwoławczy stanął na stanowisku, że organ podatkowy może podjąć próbę doręczenia korespondencji wyłącznie pod jeden z adresów wskazanych w art. 148 § 1 O.p., nie musi poszukiwać innych adresów. Wszystkie pisma w sprawie nałożenia kary doręczano skarżącemu na adres zamieszkania przy ul. "[...]" w O., który ustalono na podstawie informacji podanych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. w pismach z dnia 24 maja 2016 r. i 22 sierpnia 2016 r. Organ odwoławczy zaznaczył, że taki adres figuruje w tamtejszym urzędzie. Ustalono, że taki też adres skarżący podał we wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej (EDG-1). Organ zauważył, że nie było kwestionowane, że tak wskazany adres wynikający z wiedzy organu podatkowego, był wcześniej przede wszystkim adresem zamieszkania strony postępowania. Wobec niepodjęcia korespondencji, uznano ją za doręczoną w trybie zastępczym określonym w art. 150 O.p.