Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 września 2017 r., sygn. III SA/Kr 939/17

Zaliczka alimentacyjna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner (spr.) Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Maria Zawadzka Protokolant sekretarz sądowy Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2017 r. sprawy ze skargi C. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego C. K. kwotę 30,00 zł (słownie: trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 19 czerwca 2017 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] 2017 r., znak: [...] odmawiającą C. K. - dalej jako " skarżący" - umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń na rzecz osób uprawnionych w postaci zaliczki alimentacyjnej w wysokości 24.990,00 zł oraz świadczeń z funduszu alimentacyjnego w kwocie 31.101,92 zł wraz z odsetkami ustawowymi.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym ustalony przez organy:

Wnioskiem z dnia 20 marca 2017 r. skarżący zwrócił się do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej o umorzenie zaległości powstałych z tytułu wypłaty na rzecz jego dzieci ww. świadczeń w postaci zaliczki alimentacyjnej oraz z funduszu alimentacyjnego. W uzasadnieniu wniosku skarżący podniósł, że jest osobą samotnie gospodarującą , bez stałej pracy i schorowaną, z ustalonym stopniem niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym i utrzymującym się ze środków pomocy społecznej. Jedynym źródłem dochodu jest zasiłek stały w wysokości 400 zł realizowany w sklepie spożywczo-przemysłowym oraz otrzymywanym w gotówce w wysokości 204 zł.

Skarżący wyjaśnił , że ze względu na stan zdrowia i wyniszczenie organizmu nie jest w stanie podjąć stałej pracy , a otrzymywane z pomocy społecznej środki z trudem pozwalają na zaspokojenie jego podstawowych potrzeb życiowych.