Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 21 sierpnia 2017 r., sygn. II SA/Wr 69/17

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu R. S. od postanowienia referendarza sądowego o odmowie przyznania prawa pomocy w sprawie ze skargi R. S. o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Wr 37/15 postanawia: zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

Uzasadnienie

W odpowiedzi na wezwania do uiszczenia wpisu sądowego w wysokości 100 zł od skargi oraz do usunięcia braków formalnych skargi (zarządzenia z 6 lutego 2017 r.), skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z uwagi na fakt, że jest stroną kilkunastu innych postępowań i w tym stanie rzeczy nie stać go na pełnomocnika do każdej sprawy.

Pismem z dnia 22 marca 2017 r. referendarz sądowy wezwał skarżącego do złożenia wniosku na urzędowym formularzu pod rygorem pozostawienia go bez rozpoznania. Wypełniając w/w wezwanie skarżący wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata. Na uzasadnienie wniosku skarżący podniósł, że z uwagi na orzeczone w postępowaniu rozwodowym alimenty jego sytuacja jest trudna. Nadto wskazał, że lokalna policja, prokuratura i sądy pozbawiły go rzeczy osobistych, własności intelektualnej oraz mienia dorobkowego. Z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika dalej, że wnioskodawca posiada dwoje dzieci, z którymi pozostawał we wspólnym gospodarstwie domowym do 15 września 2016 r. Do majątku skarżącego należą dom o powierzchni 140 m2, który zlokalizowany jest na ok. 14 arowej działce oraz udziały we współwłasności dwóch lokali użytkowych o powierzchni ok. 20 m2 i 39 m2. Nadto wysokość uzyskiwanych przez siebie dochodów z działalności gospodarczej skarżący oszacował na 1900 zł netto miesięcznie. Stałe wydatki obejmujące alimenty, dojazdy do pracy, leczenie, opłaty, wyżywienie i koszty ubrań skarżący oszacował na łącznie 2000 zł. Ponad powyższe skarżący nie przedłożył żadnych dokumentów źródłowych uzasadniających jego twierdzenia.