Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2017 r., sygn. III SA/Wa 2742/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Cezary Kosterna, Sędziowie sędzia WSA Piotr Przybysz, sędzia WSA Dariusz Zalewski (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Grażyna Wojda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi Z. W. i B. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2004 r. oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. (nazywane dalej: "SKO") postanowieniem z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] po rozpatrzeniu ponaglenia wniesionego przez B. W. i Z. W. (nazywane dalej: "Skarżące") na niezałatwienie sprawy ustalenia podatku od nieruchomości za rok 2004 we właściwym terminie, na podstawie art. 141 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., nazywanej dalej: "O.p.") uznało ponaglenie za uzasadnione i wyznaczyło dodatkowy termin na załatwienie sprawy w wymiarze jednego miesiąca od dnia wpływu postanowienia do organu pierwszej instancji, zarządziło wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, stwierdzając, że niezałatwienie sprawy w terminie nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Uzasadniając ostatni punkt wydanego rozstrzygnięcia SKO powołało się na pismo z dnia 29 stycznia 2015 r., z którego wynikało, że powodem braku zakończenia sprawy było omyłkowe dołączenie wyroku sądowego do akt innego roku podatkowego, a w momencie zauważenia omyłki było już za późno na wydanie decyzji ustalającej zobowiązanie z tytułu podatku od nieruchomości za 2004 rok z uwagi na przedawnienie. W ocenie SKO organ pierwszej instancji błędnie przyjął, że w tej sytuacji nie było konieczne procesowe zakończenie postępowania podczas gdy organ ma obowiązek zakończenia merytorycznie wszczętego postępowania, bądź dokonania tego w innej przewidzianej przez prawo formie.