Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 sierpnia 2017 r., sygn. IV SA/Wa 1924/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 sierpnia 2017r. sprawy ze sprzeciwu P. M. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2017r., numer [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala sprzeciw.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją, na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257), zwanej dalej "K.p.a.", w tiret 2 osnowy, uchylono orzeczenie Zarządu Dzielnicy [...] z [...] grudnia 2016 r. o ustaleniu na rzecz p. P. M., zwanego dalej "Inwestorem", warunków zabudowy dla budowy zespołu dwóch budynków mieszkalnych, wielorodzinnych na części działek ew. nr [...] i [...] przy ul. [...] w [...] i przekazano sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W uzasadnieniu przywołano następujące uwarunkowania formalne i faktyczne sprawy, przemawiające - w ocenie organu - za wydaniem decyzji kasatoryjnej:

- decyzja o warunkach zabudowy została wydana na wniosek dotyczący tylko części działek ew. nr [...] i [...]; odnosi parametry inwestycji (wskaźnik wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni terenu inwestycji i powierzchnię biologicznie czynną) do wyznaczonego wnioskiem terenu inwestycji, a więc do części działek; zdaniem organu odwoławczego, choć stanowisko judykatury jest rozbieżne, decyzja o warunkach zabudowy powinna dotyczyć nieruchomości złożonej z kilku określonych działek, a nie ich części; art. 52 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2015 r, poz. 199 ze zm.), który stanowi o "terenie objętym wnioskiem", należy bowiem interpretować w związku z art. 2 pkt 12 tej ustawy; w przypadku ustalenia warunków dla części działki, odnoszą się do nich wartości poszczególnych parametrów zabudowy (wskaźnik powierzchni zabudowy, wskaźnik określający powierzchnię biologicznie czynną), nie zaś do całości; jest to niezgodne z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, w tym przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. Nr 164, poz. 1588),