Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 sierpnia 2017 r., sygn. II SA/Sz 594/17

Egzekucyjne postępowanie

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj,, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi Spółki A na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w S., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy

z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity

Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.), art. 18 i art. 102 § 2 ustawy z dnia

17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, ze zm.), w związku z § 3 pkt 1 lit. b, § 4 ust. 1 pkt 3 i § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U.

Nr 46, poz. 237), po rozpoznaniu sprawy na skutek zażalenia z 31 marca 2012 r. wniesionego przez Spółkę A, utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie odmowy przyznania spółce wynagrodzenia za przechowywanie pojazdu marki [...] o numerze rejestracyjnym [...], za okres od [...] r. do [...] r.

Podstawą odmowy przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu były poczynione przez organ I instancji ustalenia w zakresie jego stanu ustalonego zarówno w dacie przyjęcia na parking strzeżony jak i w dacie jego odbioru przez upoważnionego pracownika urzędu skarbowego. W ocenie organów stan pojazdu w dacie jego odbioru z parkingu wskazywał na to, że dozorca nie wywiązał się z nałożonych na niego obowiązków, w szczególności dotyczących zachowania pojazdu w stanie niepogorszonym, co w konsekwencji doprowadziło do całkowitej utraty wartości.