Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. III SA/Po 192/17

Gry losowe

Dnia 2 sierpnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Górecka (spr.) Sędziowie WSA Ireneusz Fornalik WSA Izabela Paluszyńska Protokolant: ref. staż. Marta Chocianowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2017 roku przy udziale sprawę ze skargi x na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Celnej decyzją z dnia [...]r., po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia [...]r. o wymierzeniu kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Dnia [...]r. w toku czynności kontrolnych funkcjonariusze celni Urzędu Celnego ustalili, że w lokalu o nazwie[...] położonym na [...]znajdują się [...] urządzenia elektroniczne o nazwie [...]o podanych przez organ numerach przypominające swoim wyglądem automaty do gier, na których urządza się gry na automatach w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. W toku czynności kontrolnych ustalono, że urządzenia te są takimi automatami do gier.

Naczelnik Urzędu Celnego wszczął z urzędu wobec strony postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry, a następnie po przeprowadzeniu postępowania, decyzją z dnia [...]wymierzył stronie z tego tytułu karę pieniężną w wysokości [...]zł.

W odwołaniu od decyzji pierwszoinstancyjnej pełnomocnik strony zarzucił naruszenie:

1) art. 89 ust. 1 pkt 2 poprzez niewłaściwe zastosowanie wobec strony

2) art.1 pkt 11 dyrektywy nr 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 2 czerwca 1998 r ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego oraz art. 8 ust. 1 dyrektywy 98/34 w zw. z art. 89 ust.1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2 u.g.h w zw. z art. 14 u.g.h poprzez błędną wykładnię art. 89 ust.1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2 u.g.h oraz w/w przepisów dyrektywy 98/34 wyrażającą się mylnym założeniem, że przepis art. 89 ust.1 pkt 2 oraz ust. 2 pkt 2 u.g.h mógł być zastosowany wobec strony pomimo, że wobec barku notyfikacji postępowanie powinno zostać umorzone,