Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 lipca 2017 r., sygn. VII SA/Wa 2055/16

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, Sędziowie sędzia WSA Włodzimierz Kowalczyk (spr.), sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 11 lipca 2017 r. sprawy ze skargi S.R. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] czerwca 2016 r. znak [...] w przedmiocie wznowienia postępowania oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] czerwca 2016 r. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, po rozpatrzeniu wniosku Pana S. R. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2016 r., tj. sprawy dotyczącej wznowienia postępowania dotyczącego wymiany stolarki okiennej i likwidacji otworów okiennych w budynku zlokalizowanym w [...] przy ul. [...], zakończonego ostateczną decyzją Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] marca 2014 r., - działając na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 1446 ze zm.) oraz art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego - utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu organ II instancji przestawił stan sprawy wskazując, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków decyzją nr [...], z dnia [...] października 2013 r., umorzył jako bezprzedmiotowe postępowanie administracyjne, dotyczące przeprowadzenia robót budowlanych przy budynku zlokalizowanym w[...] przy ul. [...], na terenie historycznego układu urbanistycznego miasta, wpisanego do rejestru zabytków pod nr [...], decyzją z dnia [...] lutego 1956 r. oraz decyzją nr [...] z dnia [...] października 1992 r. Od powyższej decyzji odwołanie wniósł Pan S. R., właściciel lokalu nr [...] w w/w budynku. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego decyzją z dnia [...] marca 2014 r., 1. dz. [...] umorzył postępowanie odwoławcze. W uzasadnieniu organ wskazał, że w budynku przy ul. [...] w [...], w lokalu nr [...] stanowiącym własność Pana W. M., została wymieniona stolarka okienna bez pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Odwołujący w niniejszej sprawie, wywodzi swój interes prawny z prawa współwłasności części wspólnych budynku, w których wykonano prace bez pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków. Zdaniem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego stanowisko to jest nieuzasadnione. Działania, stanowiące przedmiot oceny organu konserwatorskiego w zaskarżonej decyzji, mimo, że dotyczą ścian zewnętrznych, a więc co do zasady części wspólnych budynku, były wykonywane w lokalu stanowiącym odrębną nieruchomość. Organ odwoławczy powołał się przy tym na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 czerwca 2011 r., sygn. akt II OSK 486/10, w którym stwierdzono: "Nie można (...) przyjąć, że okna konkretnego mieszkania są częścią wspólną. Nieruchomość wspólną stanowią bowiem części budynki i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 ustawy z 24 czerwca 1994 r. o własności lokali - Dz. U. nr 80 z 2000 r., poz. 903 ze zm.). Odmienne przyjęcie oznaczałoby też, że obowiązki utrzymania okien mieszkania nie spoczywają na jego właścicielu, a na wspólnocie, co nie jest zasadne".