Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. II SA/Wa 76/17

Straż pożarna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Szustakiewicz, Sędziowie WSA Janusz Walawski (spr.), Maria Werpachowska, Protokolant specjalista Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2017 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie dodatku służbowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] października 2016 r. nr [...], 2. umarza postępowanie administracyjne, 3. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na rzecz skarżącego M.K. kwotę 514 zł (słownie: pięćset czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi M. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie dodatku służbowego wyrokiem z dnia 8 czerwca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 368/16 uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] listopada 2015 r.

Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził, że Organ sporządzając uzasadnienie decyzji dotyczącej przyznania dodatku służbowego strażakowi, nie odniósł się w nim do treści § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spaw Wewnętrznych i Administracji z 27 lutego 2008 r. w sprawie uposażenia strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2008 r. Nr 37, poz. 212), mimo, iż przepis ten określa warunki przyznawania i okoliczności uwzględniane przy ustalaniu i zmianie wysokości dodatku służbowego. Organ poprzestał jedynie na przywołaniu treści ww. normy prawnej. Nie odniósł jej jednak do osoby skarżącego. Samo stwierdzenie organu, że wywiązywanie się przez strażaka z obowiązków służbowych nie odbiega w sposób znaczący od poziomu wywiązywania się z nich w okresie przed wydaniem decyzji z [...] października 2015 r. o podwyższeniu dodatku służbowego, nie spełnia kryterium prawidłowo i wyczerpująco sporządzonego uzasadnienia. Nie wskazuje bowiem szczegółowo faktów, które przesądziły o takim wniosku organu.