Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. I SA/Rz 321/17

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska / spr./ Asesor WSA Jacek Boratyn Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2017 r. sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2010 r. oraz za styczeń 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Rz 321/17

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2017r., nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: Dyrektor IAS) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] listopada 2016r., nr [...], określającą K. C. (dalej: podatnik/skarżący) w podatku od towarów i usług:

za lipiec 2010r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 63.244,00 zł,

za sierpień 2010r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 0 zł i zobowiązanie podatkowe w wysokości 12.687,00 zł,

za wrzesień 2010r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 0 zł i zobowiązanie podatkowe w wysokości 11.839,00 zł,

za październik 2010r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 1.656,00 zł,

za listopad 2010r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 0 zł i zobowiązanie podatkowe w wysokości 15.324,00 zł,

za grudzień 2010r. zobowiązanie podatkowe w wysokości 61.541,00 zł,

za styczeń 2011r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 1.973,00 zł.

Z uzasadnienia decyzji i akt sprawy wynika, że w następstwie przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ I instancji, decyzją z dnia 30 września 2015r. pozbawił podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w łącznej kwocie 101.408.91 zł, wykazany w 19 fakturach VAT wystawionych przez firmę "A" sp. z o.o. w W. (dalej: "A") na rzecz przedsiębiorstwa "B" K. C. (dalej: "B"), dokumentujących sprzedaż płyt laminowanych oraz płyt wiórowych surowych na łączną wartość netto 458.386,42zł, stwierdzając, że faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Decyzja ta została uchylona przez organ odwoławczy.