Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. II SA/Rz 423/17

Gry losowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Paweł Zaborniak /spr./ WSA Piotr Godlewski Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 lipca 2017 r. sprawy ze skargi M. W. i P. P. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M.W. i P.P. jest postanowienie Dyrektora Izby Celnej (dalej "DIC"), obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w [...], z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] października 2016 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego w [...] (dalej "NUC w [...]") wymierzył solidarnie M.W. i P.P. karę pieniężną w wysokości 12 000,00 zł z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie [...] numer [...] w lokalu stacji paliw [...] Spółka z o.o. ul. [...], [...] S., tj. poza kasynem gry. Wskazana wyżej decyzja została wysłana drogą elektroniczną z użyciem platformy e-PUAP na adres elektroniczny profesjonalnego pełnomocnika - adwokata K.B. podany w pełnomocnictwie szczególnym, tj. [...] i uznana za doręczoną w dniu 18 października 2016 r.

Pismem z dnia 1 grudnia 2016 r. pełnomocnik M.W. i P.P. - adwokat K.B. skierował do Dyrektora wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji NUC w [...] z dnia 2 października 2016 r. wraz z odwołaniem od tej decyzji. Podniósł, że po raz pierwszy uzyskał dostęp do decyzji w siedzibie organu w dniu 29 listopada 2016 r. Wyjaśnił, że decyzja oraz powiadomienia o niej wysłane zostały wprawdzie na adres podany w pełnomocnictwie, ale ten był omyłkowo wskazanym w polu 44 formularza PPS-1 adresem skrzynki elektronicznej na prywatnym serwerze (faktycznie nieistniejącym do dnia 24 listopada 2016 r.) i nie stanowił adresu elektronicznego na platformie e-PUAP zdatnego dla celów doręczeń w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm., dalej "O.p."). Wskutek tego pełnomocnik nie miał dostępu i możliwości zapoznania się z decyzją oraz powiadomieniami o niej. Pełnomocnictwo szczególne złożone do niniejszej sprawy nie zawierające "adresu elektronicznego" nie spełniało wymogu, o którym mowa w art. 138c § 1 O.p. Obarczone było zatem brakiem formalnym, o uzupełnienie którego poprzez wskazanie wymaganego przez przepis prawa adresu elektronicznego, tj. adresu konta na platformie e-PUAP organ winien był wezwać pełnomocnika. Skoro zaś organ nie dysponował "adresem elektronicznym", więc możliwa była alternatywna, przewidziana w art. 144 § 5 O.p., forma doręczenia pełnomocnikowi pism tj. w siedzibie organu. Dla dochowania wymogu z art. 152a § 5 O.p., przesyłanie przez organ korespondencji elektronicznej na "adres w systemie elektronicznym wykorzystywanym przez organ podatkowy" ma zasadnicze znaczenie, ponieważ wówczas nawet przy błędzie w nazwie adresu mailowego przyporządkowanego dla celów powiadomień do konta e-PUAP pełnomocnik, przez cały wymagany prawem okres czasu, ma dostęp do plików decyzji, powiadomień i dat doręczeń po zalogowaniu się na swoją skrytkę na platformie e-PUAP.