Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. I SA/Go 189/17

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko (spr.) Sędziowie Asesor WSA Zbigniew Kruszewski Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant Sekretarz sądowy Anna Pakuła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2017 r. sprawy ze skargi S Sp. z o. o. na indywidualną interpretację Ministra Rozwoju i Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. Uchyla zaskarżoną indywidualną interpretację w całości. 2. Zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz skarżącej Spółki kwotę 697,00 zł (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

O Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwany skarżący lub O), reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł skargę na indywidualną interpretację Ministra Rozwoju i Finansów - Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle następującego stanu faktycznego sprawy.

Wnioskiem z dnia [...] października 2016 r. O wystąpił do upoważnionego przez Ministra Rozwoju i Finansów organu - Dyrektora Izby Skarbowej o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Wskazał, że przedmiotem wniosku jest zaistniały stan faktyczny a interpretacja dotyczy przepisów art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U z 2016 r. poz. 710 ze zm.) - zwanej również ustawa o VAT.

W opisie stanu faktycznego wnioskodawca wskazał, że jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. 100 % udziałów w kapitale zakładowym Spółki posiada Gmina. O prowadzi działalność m.in. w zakresie usług gastronomicznych, hotelarskich, usług związanych ze sportem oraz usług związanych z działalnością obiektów sportowych, a także usług wynajmu i dzierżawy pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych. Cała działalność polega na wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W styczniu 2015 r. O nabył w nowo wybudowanym budynku 4 lokale użytkowe - w celu korzystania z nich w ramach wykonywania działalności opodatkowanej, tj. wynajmu opodatkowanego stawką 23 % VAT. Ww. lokale skarżący zaliczył w swojej ewidencji do środków trwałych, ponieważ miał zamiar wykorzystywać je dla celów działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok. Z faktur za nabycie lokali O odliczył podatek naliczony, w kwocie 330.919 zł. Odliczenia dokonano w październiku 2013 r. (zapłata zaliczki) oraz w styczniu 2015 r. (data aktu notarialnego). Z uwagi na to, że O wykazywał znaczne zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości wobec swojego udziałowca - Gminy, w dniu [...] grudnia 2015 r., zgodnie z umową z Gminą, doszło do przeniesienia własności nieruchomości w postaci części nabytych lokali w zamian za wygaśnięcie zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od nieruchomości. Podstawę prawną zaliczenia stanowił art. 66 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.