Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 3 lipca 2017 r., sygn. I SA/Bd 545/17

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agnieszka Liberda-Koczorowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi P. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B.) z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: od października do grudnia 2011 r., od stycznia do grudnia 2012 r. oraz od stycznia do grudnia 2013 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od października 2011r. do grudnia 2013r. w łącznej kwocie [...]zł.

Po rozpatrzeniu odwołania, decyzją z dnia [...]. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ w pierwszej kolejności odniósł się do kwestii prawidłowości wszczęcia postępowania podatkowego. W tym zakresie podał, że

z potwierdzenia odbioru postanowienia o wszczęciu postępowania podatkowego z dnia [...]. wynika, iż zostało ono odebrane w dniu [...]. przez H. D., babcię adresata. Na potwierdzeniu tym zaznaczono, iż przesyłkę odebrał pełnoletni domownik, sąsiad, dozorca domu, który podjął się oddania pisma adresatowi. Z pism Poczty Polskiej S.A. wynika, że reklamowana przesyłka została doręczona zgodnie z adresem wskazanym na przesyłce w dniu [...]. Odbiór przesyłki pokwitowała H. D. - pełnoletni domownik, babcia. Organ wskazał, że H. D. była kilkukrotnie wzywana w celu przesłuchania jej

w charakterze świadka, ostatecznie w dniu [...]. stawiła się na przesłuchanie, jednakże odmówiła składania zeznań.

Na podstawie przytoczonych faktów organ ustalił, iż pismo zostało odebrane przez osobę pełnoletnią, w mieszkaniu skarżącego. Wiadomym jest, że na zewnątrz budynku, w którym mieszka skarżący, przy drzwiach wejściowych, znajduje się domofon, w związku z tym listonosz musiał dzwonić pod numer mieszkania strony, aby zostać wpuszczonym. Oznacza to, że w mieszkaniu pod nieobecność skarżącego przebywała H. D., która wpuściła go do budynku. Oznacza to także, że przebywała ona pod nieobecność skarżącego w jego mieszkaniu, za jego zgodą i bez znaczenia pozostaje, jak długo tam przebywała i czy prowadzi ze stroną wspólne gospodarstwo. Do uznania osoby za domownika nie jest konieczne zameldowanie czy wspólne zamieszkiwanie, ani prowadzenie wspólnego gospodarstwa. H. D. składając podpis o odebraniu korespondencji zobowiązała się do jego doręczenia adresatowi. Tak więc w niniejszej sprawie, zdaniem organu odwoławczego, uznać należało, że postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego zostało skutecznie doręczone. Ponadto nawet naruszenie przepisu art. 149 ustawy z dnia