Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2017 r., sygn. V SA/Wa 2122/16

Podatek akcyzowy

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Mirosława Pindelska, Sędzia WSA - Izabella Janson (spr.), Sędzia WSA - Justyna Mazur, Protokolant specjalista - Marcin Kwiatkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w [...] (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] ) z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym; 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w [...] (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] ) na rzecz [...] kwotę 5757 zł ( pięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. P. jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] utrzymująca mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w C. z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] określającą Spółce zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za grudzień 2009 r. w kwocie 31.885 zł.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

Funkcjonariusze celni Urzędu Celnego w C. przeprowadzili u M. P. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą P. kontrolę obrotu olejem opałowym za okres od dnia 1 sierpnia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. W jej wyniku ustalono, że Podatnik na podstawie faktur VAT zakupił w okresie od dnia 1 sierpnia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. - 97 200 l oleju opałowego, a w okresie od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. - 87.807 l oleju opałowego. Faktury księgowano w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Na fakturach zakupu umieszczano adnotacje o przeznaczeniu oleju opałowego do zużycia w suszami zbóż, do pieców centralnego ogrzewania oraz pieców nadmuchowych znajdujących pod trzema adresami. W toku kontroli podatkowej przeprowadzono oględziny miejsc, gdzie zlokalizowane były urządzenia wskazane w adnotacjach na fakturach VAT. Ustalono, że olej opałowy do celów centralnego ogrzewania nagrzewnic został zużyty zgodnie z przeznaczeniem, jednak w okresie rozliczeniowym od 1 sierpnia 2009 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. zużyto 87.700 l oleju opałowego do suszarni zbóż, chociaż maksymalne zużycie do tego celu mogło wynosić 70.200 l. Różnica pomiędzy rozchodem a maksymalnym zużyciem wynosi 17.500 l. W okresie rozliczeniowym od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2010 r. zużyto 80.194 l do suszarni zbóż, chociaż maksymalne zużycie oleju opalowego do tego celu mogło wynosić 75.744 l. Różnica pomiędzy rozchodem a maksymalnym zużyciem wynosi 4.450 l.