Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 czerwca 2017 r., sygn. II SA/Wa 1851/16

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj, Sędziowie WSA Danuta Kania (spr.), Piotr Borowiecki, Protokolant specjalista Sylwia Mikuła, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi małoletniego F.F. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego M.Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] września 2015 r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23), dalej: "k.p.a.", utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] odmawiającą przyznania małoletniemu F. F. renty rodzinnej w drodze wyjątku po zmarłym ojcu W. F.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Prezes ZUS podniósł, iż po rozpatrzeniu wniosku M. Z. - przedstawicielki ustawowej małoletniego, nie stwierdził podstaw do przyznania wymienionemu renty rodzinnej w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.).

Organ wskazał, że na przestrzeni 53 lat życia, tj. na datę powstania całkowitej niezdolności do pracy ojciec dziecka posiadał łącznie 10 lat, 8 miesięcy i 8 dni okresów składkowych i nieskładkowych. Przy rozpatrywaniu spraw o świadczenie w drodze wyjątku, należy brać pod uwagę udokumentowany okres składkowy i nieskładkowy, który powinien obejmować znaczący okres. Ponadto w 10-leciu przypadającym przed dniem powstania częściowej niezdolności do pracy ojca dziecka zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych - wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano 1 rok, 7 miesięcy i 7 dni tych okresów.