Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Po 59/17

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2017r. sprawy ze skargi A SA na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku bod nieruchomości za 2011r. oddala skargę

Uzasadnienie

Prezydent Miasta P. decyzją z dnia 09 listopada 2015 r., nr [...] określił X. S.A. z siedzibą w M(1) (dalej zwanej również skarżącą) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2011 r., na kwotę [...]zł.

W złożonej dnia 13 stycznia 2011 r., deklaracji na podatek od nieruchomości na 2011 r. skarżąca zadeklarowała do opodatkowania grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni 1.323,00 m2 oraz budowle o wartości [...] zł. Dnia 27 kwietnia 2015 r. do organu I instancji wpłynął protokół z kontroli przeprowadzonej u skarżącej przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011 r. Organ kontroli skarbowej ustalił nieprawidłowości dotyczące użytkowanych przez skarżącą gruntów Skarbu Państwa będących w zarządzie Lasów Państwowych. Powierzchnia gruntów Skarbu Państwa zajętych na potrzeby utrzymania rurociągów i światłowodów należących do skarżącej będących w zarządzie Nadleśnictwa A. na terenie Miasta P. wynosi co najmniej 27.733,00 m2, a zatem w złożonej w 2011 r., deklaracji na podatek od nieruchomości skarżąca zaniżyła powierzchnię zajmowanych gruntów o 26.410,00 m2. Skarżąca w odpowiedzi na wezwanie do skorygowania deklaracji podniosła, że nie podziela twierdzeń z protokołu kontroli przeprowadzonej przez organ kontroli skarbowej. W ocenie skarżącej niezasadnie przyjęto, że wszystkie grunty, które są wymienione w umowie z dnia 6 listopada 2002 r., zawartej pomiędzy skarżącą a Dyrekcją Generalną Lasów Państwowych w załączniku nr [...] i [...] (następnie nr [...]) stanowią faktyczny przedmiot dzierżawy. Faktycznie dzierżawione przez skarżącą są pasy gruntu, które są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, a załącznik nr [...] i [...] (następnie nr [...]) stanowi jedynie o maksymalnym obszarze gruntów, jakie skarżąca może użytkować, nie zaś które faktycznie użytkuje. Skarżąca podniosła również, że Lasy Państwowe, zastrzegły możliwość prowadzenia działalności gospodarczej na terenie objętym umową. Skarżąca w swojej ocenie nie posiada cech posiadacza gruntów spoza pasa faktycznie przez nią zajętego, z uwagi na możliwość prowadzenia gospodarki leśnej na tych gruntach a także konieczność ponoszenia dodatkowych opłat za wejście na teren spoza zajętego pasa gruntu. Zwrócono również uwagę na brak utrzymania gruntów wykraczających poza pas zajętego gruntu ponad czynności zastrzeżone jako obowiązkowe w zakresie pasa bezpieczeństwa oraz brak ulepszenia tych gruntów.