Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Po 384/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 czerwca 2017r. sprawy ze skargi A Sp. z o. o. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej A Sp. z o. o. kwotę [...] zł ( [...] złote 00/100 ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2013 r. nr [...] Burmistrz [...], po rozpatrzeniu wniosku [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (następnie: [...] Sp. z o.o. w [...], obecnie: [...] Sp. z o.o. w [...] Oddział w [...]) w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009 r., stwierdził nadpłatę w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu [...] grudnia 2012 r. wpłynął wniosek Spółki o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres od dnia [...] stycznia 2007 r. do dnia [...] grudnia 2012 r. Powodem złożonych korekt deklaracji była zawyżona, w ocenie spółki, wartość budowli wykazanych do opodatkowania. Organ wobec wątpliwości co do zasadności powyższego wniosku przeprowadził postępowanie podatkowe, a następnie decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. określił podatnikowi wysokość zobowiązania podatkowego za 2009 rok w kwocie [...] zł. W wyniku powyższego w podatku od nieruchomości powstała nadpłata w wysokości [...] zł.

W odwołaniu z dnia [...] marca 2013 r. Spółka wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji i orzeczenie co do istoty w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2009 r. Zaskarżonej decyzji zarzuciła naruszenie przepisów art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm. - dalej: "u.p.o.l."), a także art. 120, art. 121, art. 122, art. 210 § 1 pkt 6 oraz art. 210 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm. - dalej: "O.p.").