Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Po 43/17

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: st.sekr.sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] roku nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. i za luty 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P., wydaną na skutek ponownego rozpoznania sprawy decyzją z dnia [...] listopada 2015 r., nr [...], określił A. A. (dalej zwanemu również skarżącym) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od kwietnia do grudnia 2011 r. oraz za luty 2012 r.

W okresie objętym postępowaniem kontrolnym skarżący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod firmą "[...] A. A.". Z faktur dokumentujących zakup i sprzedaż wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej skarżącego było świadczenie usług transportowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w P., decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r., uchylił wydaną uprzednio decyzję organu I instancji przekazując sprawę do ponownego rozpoznania z uwagi na brak jednoznacznego stanowiska, czy wystawione przez B. B. faktury były fakturami "pustymi", czy dokumentującymi dostawę paliwa nieznanego pochodzenia. W ocenie organu II instancji zasadnym było przeprowadzenie analizy zużycia paliwa poprzez dokonanie rozliczenia ilości paliwa nabytego z ilością paliwa możliwą do zużycia przez pojazdy czy urządzenia będące w posiadaniu skarżącego. Zawrócono również uwagę na konieczność zbadania zasad współpracy skarżącego z innymi kontrahentami dostarczającymi paliwo, których faktur nie zakwestionowano. Zlecono również przeprowadzenie zbadania zasad utrzymywania przez skarżącego gotówki w kasie oraz ustalenie, czy w dniu płatności zakwestionowanych faktur skarżący był w posiadaniu odpowiedniej ilości gotówki, potrzebnej do uregulowania należności za dostarczony towar. W tym celu w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w P. należało przesłuchać C. C., która przygotowywała gotówkę w celu uregulowania kwot wynikających z faktur, rozważyć przesłuchanie w charakterze świadka D. D., na okoliczność przebiegu rozmowy i sporządzenia oświadczenia przez B. B. Zwrócono uwagę na konieczność rozważenia przesłuchania w charakterze strony skarżącego na okoliczność powstania nagrania ukrytą kamerą rozmowy z B. B. i sporządzenia przez wskazaną osobę oświadczenia. Za zasadne uznano również przesłuchanie pracowników przedsiębiorstwa skarżącego. Zaznaczono również, że w aktach sprawy brak jest zakwestionowanych faktur wystawionych przez F(1) B. B., jak też rejestru zakupu VAT.