Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Lu 321/17

Podatek akcyzowy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Protokolant starszy asystent sędziego Anna Gilowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. P. z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz O. kwotę [...]zł ([...]) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej (organ odwoławczy), po rozpatrzeniu odwołania A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. P. (Spółka, podatnik, skarżąca) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego (organ I instancji) z dnia [...] określającą Spółce zobowiązanie w podatku akcyzowym za poszczególne okresy rozliczeniowe 2009 r. poczynając od marca, z wyłączeniem czerwca.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie sprawy.

W wyniku przeprowadzonej u podatnika kontroli podatkowej, a następnie postępowania podatkowego ustalono, że Spółka nie sporządzała i nie przekazywała właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w zakreślonym ustawowo terminie miesięcznych zestawień oświadczeń o przeznaczeniu sprzedanego oleju opałowego do celów grzewczych. Stwierdzono również niezgodności ilości oleju opałowego wykazanego w oświadczeniu z ilością oleju opałowego wykazaną w miesięcznym zestawieniu, jak również niezgodność w zakresie nabywcy lub miejsca położenia urządzenia grzewczego wykazanego w oświadczeniu z danymi wykazanymi w zestawieniu, co zdaniem organów podatkowych, stanowi naruszenie warunków uprawniających do zastosowania obniżonej stawki akcyzy określonych w art. 89 ust. 5-8 oraz ust. 14-16 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2009 r. Nr 11, poz. 3 ze zm.) - dalej: " u.p.a." W ocenie organów podatkowych tylko kompletne, wiarygodne i odpowiadające wymogom prawa, zarówno pod względem formalnym, jak i materialnym zestawienie oświadczeń, o którym stanowi art. 89 ust. 14 u.p.a., upoważnia sprzedawcę do skorzystania z preferencyjnych stawek opodatkowania. Zestawienie oświadczeń, jako warunkujące uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie może być uzupełniane, a błędów nie można konwalidować dowodami z przesłuchania świadków ma okoliczności treści zestawienia oświadczeń. W ocenie organów, wobec braku prawidłowego zestawienia oświadczeń (formalnie i materialnie) samo rzeczywiste przeznaczenia oleju opalowego na cele grzewcze, nie uprawnia sprzedawcy do zastosowania preferencji w opodatkowaniu. W przypadku nierzetelności zestawień organ nie ma obowiązku sprawdzania faktycznego przeznaczenia oleju objętego oświadczeniami przez rzeczywistych nabywców i ich poszukiwania.