Postanowienie WSA w Bydgoszczy z dnia 26 czerwca 2017 r., sygn. I SA/Bd 40/17

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2017r., na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2016r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2015r. postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji

Uzasadnienie

Skarżący wraz ze skargą złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w trybie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016r., poz. 718 ze zm.), dalej p.p.s.a. Wniosek uzasadnił przede wszystkim sytuacją zdrowotną oraz majątkową jego i małżonki, którzy jako osoby w podeszłym wieku borykają się z różnego rodzaju dolegliwościami zdrowotnymi, nie posiadając przy tym innego źródła dochodu poza świadczeniami z ubezpieczenia społecznego. Skarżący jest osobą wymagającą opieki lekarskiej z uwagi na wrodzoną wadę serca - pękniętą błonę międzykomorową, w związku z czym stale przyjmuje leki i jest pod stałą kontrolą poradni kardiologicznej. Małżonka skarżącego leczy się ze schorzeń laryngologicznych oraz neurologicznych (uszkodzenie błędnika, problemy z kręgosłupem) i w związku z tym korzysta z wizyt lekarskich, w tym prywatnych, z uwagi na czas oczekiwania na wizytę w NFZ. Małżonkowie S. zmuszeni są również do wydatkowania środków na wizyty u okulisty i zakup szkieł korekcyjnych. Powyższe sprawia, że przy stosunkowo niewysokich świadczeniach z ubezpieczenia społecznego i obciążeniach związanych z obowiązkiem zwrotu zwaloryzowanego odszkodowania (w ramach decyzji zwrotowej) w kwocie ponad 9.000 zł rocznie, wykonanie zaskarżonej decyzji w realiach majątkowych skarżącego jest nie tylko niewykonalne, ale chociażby częściowa przymusowa egzekucja skutkowałaby pozbawieniem skarżącego i jego małżonki środków niezbędnych na zakup lekarstw i wizyty lekarskie, dzięki którym utrzymują względnie stabilny stan zdrowia. Zaniechanie leczenia mogłoby wywołać nieodwracalne dla zdrowia skutki, w tym konieczność leczenia jeszcze bardziej kosztownego niż aktualnie, nie mówiąc już o pogorszeniu stanu zdrowia. Za uwzględnieniem wniosku, zdaniem skarżącego, przemawia także i ta okoliczność, iż w przypadku wszczęcia egzekucji, wysokość zadłużenia w istotny sposób wzrośnie, czyniąc sytuację skarżącego jeszcze trudniejszą.