Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 maja 2017 r., sygn. II SA/Wa 1999/16
Ubezpieczenie społeczne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk (spr.), Sędziowie WSA Danuta Kania, Iwona Maciejuk, Protokolant spec. Ewa Kielak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 maja 2017 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę.
Uzasadnienie
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako Prezes ZUS) po rozpatrzeniu wniosku z dnia [...] kwietnia 2016 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku, decyzją z dnia [...] października 2016 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2016 r. nr [...]odmawiającą przyznania T. G. wnioskowanego świadczenia.
W uzasadnieniu decyzji Prezes ZUS podniósł, iż przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887) jest możliwe, jeżeli wnioskodawca łącznie spełnił warunki wyminie w tym przepisie.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku T. G. organ nie stwierdził przesłanek umożliwiających pozytywne załatwienie sprawy. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych przyjęty jest pogląd, iż przepis art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych jako jedyne przyczyny braku możliwości podjęcia pracy lub działalności gospodarczej objętej ubezpieczeniami społecznymi wskazuje całkowitą niezdolność do pracy lub wiek (por. wyrok WSA z dnia 12 stycznia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1590/06).
Prezes ZUS wyjaśnił, że pojęcie niezdolności do pracy zostało zdefiniowane w przepisie art. 12 ww. ustawy stanowiąc, że niezdolna do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolna do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy. Odnośnie zaś wieku, chodzi o taki przedział wiekowy, który statuuje osobę zainteresowaną w gronie osób pozostających poza aktywnością zawodową. W polskim systemie prawnym przyjęto, że okres aktywności zawodowej kończy się wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego.